“ปภสฺสรมิทํ, ภิกฺขเว, จิตฺตํ. ตญฺจ โข อาคนฺตุเกหิ อุปกฺกิเลเสหิ วิปฺปมุตฺตํ. ตํ สุตวา อริยสาวโก ยถาภูตํ ปชานาติ. ตสฺมา ‘สุตวโต อริยสาวกสฺส จิตฺตภาวนา อตฺถี’ติ วทามี”ติ.
ทุติยํ.
