3.4.10 วาทีสุตฺต
140.
877
“จตฺตาโรเม, ภิกฺขเว, วาที. กตเม จตฺตาโร? อตฺถิ, ภิกฺขเว, วาที อตฺถโต ปริยาทานํ คจฺฉติ, โน พฺยญฺชนโต; อตฺถิ, ภิกฺขเว, วาที พฺยญฺชนโต ปริยาทานํ คจฺฉติ, โน อตฺถโต; อตฺถิ, ภิกฺขเว, วาที อตฺถโต จ พฺยญฺชนโต จ ปริยาทานํ คจฺฉติ; อตฺถิ, ภิกฺขเว, วาที เนวตฺถโต โน พฺยญฺชนโต ปริยาทานํ คจฺฉติ. อิเม โข, ภิกฺขเว, จตฺตาโร วาที. อฏฺฐานเมตํ, ภิกฺขเว, อนวกาโส ยํ จตูหิ ปฏิสมฺภิทาหิ สมนฺนาคโต อตฺถโต วา พฺยญฺชนโต วา ปริยาทานํ คจฺเฉยฺยา”ติ.
878
ทสมํ.
879
ปุคฺคลวคฺโค จตุตฺโถ.
880
ตสฺสุทฺทานํ
881
สํโยชนํ ปฏิภาโน,
อุคฺฆฏิตญฺญุ อุฏฺฐานํ;_
สาวชฺโช ทฺเว จ สีลานิ,
นิกฏฺฐ ธมฺม วาที จาติ.