Skip to content

3.4.7 ทุติยสีลสุตฺต

137.
861

“จตฺตาโรเม, ภิกฺขเว, ปุคฺคลา สนฺโต สํวิชฺชมานา โลกสฺมิํ. กตเม จตฺตาโร? อิธ, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ ปุคฺคโล น สีลครุ โหติ น สีลาธิปเตโยฺย, น สมาธิครุ โหติ น สมาธาธิปเตโยฺย, น ปญฺญาครุ โหติ น ปญฺญาธิปเตโยฺย.

862

อิธ ปน, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ ปุคฺคโล สีลครุ โหติ สีลาธิปเตโยฺย, น สมาธิครุ โหติ น สมาธาธิปเตโยฺย, น ปญฺญาครุ โหติ น ปญฺญาธิปเตโยฺย.

863

อิธ ปน, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ ปุคฺคโล สีลครุ โหติ สีลาธิปเตโยฺย, สมาธิครุ โหติ สมาธาธิปเตโยฺย, น ปญฺญาครุ โหติ น ปญฺญาธิปเตโยฺย.

864

อิธ ปน, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ ปุคฺคโล สีลครุ โหติ สีลาธิปเตโยฺย, สมาธิครุ โหติ สมาธาธิปเตโยฺย, ปญฺญาครุ โหติ ปญฺญาธิปเตโยฺย. อิเม โข, ภิกฺขเว, จตฺตาโร ปุคฺคลา สนฺโต สํวิชฺชมานา โลกสฺมินฺ”ติ.

865

สตฺตมํ.