4.3.5 อุปวาณสุตฺต
อถ โข อายสฺมา อุปวาโณ เยนายสฺมา สาริปุตฺโต เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมตา สาริปุตฺเตน สทฺธิํ สมฺโมทิ. สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ. เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา อุปวาโณ อายสฺมนฺตํ สาริปุตฺตํ เอตทโวจ—
“กิํ นุ โข, อาวุโส สาริปุตฺต, วิชฺชายนฺตกโร โหตี”ติ?
“โน หิทํ, อาวุโส”.
“กิํ ปนาวุโส สาริปุตฺต, จรเณนนฺตกโร โหตี”ติ?
“โน หิทํ, อาวุโส”.
“กิํ ปนาวุโส สาริปุตฺต, วิชฺชาจรเณนนฺตกโร โหตี”ติ?
“โน หิทํ, อาวุโส”.
“กิํ ปนาวุโส สาริปุตฺต, อญฺญตฺร วิชฺชาจรเณนนฺตกโร โหตี”ติ?
“โน หิทํ, อาวุโส”.
“‘กิํ นุ โข, อาวุโส สาริปุตฺต, วิชฺชายนฺตกโร โหตี’ติ, อิติ ปุฏฺโฐ สมาโน— ‘โน หิทํ, อาวุโส’ติ วเทสิ. ‘กิํ ปนาวุโส สาริปุตฺต, จรเณนนฺตกโร โหตี’ติ, อิติ ปุฏฺโฐ สมาโน— ‘โน หิทํ, อาวุโส’ติ วเทสิ. ‘กิํ ปนาวุโส สาริปุตฺต, วิชฺชาจรเณนนฺตกโร โหตี’ติ, อิติ ปุฏฺโฐ สมาโน— ‘โน หิทํ, อาวุโส’ติ วเทสิ. ‘กิํ ปนาวุโส สาริปุตฺต, อญฺญตฺร วิชฺชาจรเณนนฺตกโร โหตี’ติ, อิติ ปุฏฺโฐ สมาโน— ‘โน หิทํ, อาวุโส’ติ วเทสิ. ยถา กถํ ปนาวุโส, อนฺตกโร โหตี”ติ?
“วิชฺชาย เจ, อาวุโส, อนฺตกโร อภวิสฺส, เสาปาทาโนว สมาโน อนฺตกโร อภวิสฺส. จรเณน เจ, อาวุโส, อนฺตกโร อภวิสฺส, เสาปาทาโนว สมาโน อนฺตกโร อภวิสฺส. วิชฺชาจรเณน เจ, อาวุโส, อนฺตกโร อภวิสฺส, เสาปาทาโนว สมาโน อนฺตกโร อภวิสฺส. อญฺญตฺร วิชฺชาจรเณน เจ, อาวุโส, อนฺตกโร อภวิสฺส, ปุถุชฺชโน อนฺตกโร อภวิสฺส. ปุถุชฺชโน หิ, อาวุโส, อญฺญตฺร วิชฺชาจรเณน. จรณวิปนฺโน โข, อาวุโส, ยถาภูตํ น ชานาติ น ปสฺสติ. จรณสมฺปนฺโน ยถาภูตํ ชานาติ ปสฺสติ. ยถาภูตํ ชานํ ปสฺสํ อนฺตกโร โหตี”ติ.
ปญฺจมํ.