Skip to content

4.7 อิตฺถิปุริสลิงฺคปาตุภาว

126.
262

ยถา ยถา โข เต, วาเสฏฺฐ, สตฺตา อกฏฺฐปากํ สาลิํ ปริภุญฺชนฺตา ตมฺภกฺขา ตทาหารา จิรํ ทีฆมทฺธานํ อฏฺฐํสุ ตถา ตถา เตสํ สตฺตานํ ภิโยฺยโส มตฺตาย ขรตฺตญฺเจว กายสฺมิํ โอกฺกมิ, วณฺณเววณฺณตา จ ปญฺญายิตฺถ, อิตฺถิยา จ อิตฺถิลิงฺคํ ปาตุรโหสิ ปุริสสฺส จ ปุริสลิงฺคํ. อิตฺถี จ ปุริสํ อติเวลํ อุปนิชฺฌายติ ปุริโส จ อิตฺถิํ. เตสํ อติเวลํ อญฺญมญฺญํ อุปนิชฺฌายตํ สาราโค อุทปาทิ, ปริฬาโห กายสฺมิํ โอกฺกมิ. เต ปริฬาหปจฺจยา เมถุนํ ธมฺมํ ปฏิเสวิํสุ.

263

เย โข ปน เต, วาเสฏฺฐ, เตน สมเยน สตฺตา ปสฺสนฺติ เมถุนํ ธมฺมํ ปฏิเสวนฺเต, อญฺเญ ปํสุํ ขิปนฺติ, อญฺเญ เสฏฺฐิํ ขิปนฺติ, อญฺเญ โคมยํ ขิปนฺติ—  ‘นสฺส อสุจิ, นสฺส อสุจี’ติ. ‘กถญฺหิ นาม สตฺโต สตฺตสฺส เอวรูปํ กริสฺสตี’ติ. ตเทตรหิปิ มนุสฺสา เอกจฺเจสุ ชนปเทสุ วธุยา นิพฺพุยฺหมานาย อญฺเญ ปํสุํ ขิปนฺติ, อญฺเญ เสฏฺฐิํ ขิปนฺติ, อญฺเญ โคมยํ ขิปนฺติ. ตเทว โปราณํ อคฺคญฺญํ อกฺขรํ อนุสรนฺติ, น เตฺววสฺส อตฺถํ อาชานนฺติ.