Skip to content

ทฺเวปพฺพชิตวตฺถุ

378.
624

เอวํ เม สุตํ—  เอกํ สมยํ ภควา โกสมฺพิยํ วิหรติ โฆสิตาราเม. เตน โข ปน สมเยน ทฺเว ปพฺพชิตา—  มุณฺฑิโย จ ปริพฺพาชโก ชาลิโย จ ทารุปตฺติกนฺเตวาสี เยน ภควา เตนุปสงฺกมิํสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธิํ สมฺโมทิํสุ. สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุ. เอกมนฺตํ ฐิตา โข เต ทฺเว ปพฺพชิตา ภควนฺตํ เอตทโวจุํ—  “กิํ นุ โข, อาวุโส โคตม, ตํ ชีวํ ตํ สรีรํ, อุทาหุ อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ”ติ?

379.
625

“เตน หาวุโส, สุณาถ สาธุกํ มนสิ กโรถ, ภาสิสฺสามี”ติ. “เอวมาวุโส”ติ โข เต ทฺเว ปพฺพชิตา ภควโต ปจฺจโสฺสสุํ. ภควา เอตทโวจ—  “อิธาวุโส, ตถาคโต โลเก อุปฺปชฺชติ อรหํ, สมฺมาสมฺพุทฺโธ …เป…  เอวํ โข, อาวุโส, ภิกฺขุ สีลสมฺปนฺโน โหติ.

626

…เป…  ปฐมํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ. โย โข, อาวุโส, ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ, กลฺลํ นุ โข ตเสฺสตํ วจนาย—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วาติ. โย โส, อาวุโส, ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ, กลฺลํ ตเสฺสตํ วจนาย—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วาติ. อหํ โข ปเนตํ, อาวุโส, เอวํ ชานามิ เอวํ ปสฺสามิ. อถ จ ปนาหํ น วทามิ—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วา …เป…  ทุติยํ ฌานํ…  ตติยํ ฌานํ…  จตุตฺถํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ. โย โข, อาวุโส, ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ, กลฺลํ นุ โข ตเสฺสตํ วจนาย—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วาติ? โย โส, อาวุโส, ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ กลฺลํ, ตเสฺสตํ วจนาย—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วาติ. อหํ โข ปเนตํ, อาวุโส, เอวํ ชานามิ เอวํ ปสฺสามิ. อถ จ ปนาหํ น วทามิ—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วา …เป…  ญาณทสฺสนาย จิตฺตํ อภินีหรติ อภินินฺนาเมติ…  โย โข, อาวุโส, ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ, กลฺลํ นุ โข ตเสฺสตํ วจนาย—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วาติ. โย โส, อาวุโส, ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ กลฺลํ ตเสฺสตํ วจนาย—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วาติ. อหํ โข ปเนตํ, อาวุโส, เอวํ ชานามิ เอวํ ปสฺสามิ. อถ จ ปนาหํ น วทามิ—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วา …เป… .

380.
627

…เป…  นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาติ. โย โข, อาวุโส, ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ, กลฺลํ นุ โข ตเสฺสตํ วจนาย—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วาติ? โย โส, อาวุโส, ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ, น กลฺลํ ตเสฺสตํ วจนาย—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วาติ. อหํ โข ปเนตํ, อาวุโส, เอวํ ชานามิ เอวํ ปสฺสามิ. อถ จ ปนาหํ น วทามิ—  ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ’ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ’ติ วา”ติ.

628

อิทมโวจ ภควา. อตฺตมนา เต ทฺเว ปพฺพชิตา ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทุนฺติ.

629

ชาลิยสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ สตฺตมํ.