1.10 ปิณฺโฑลภารทฺวาชตฺเถรอปทาน
“ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน,
สยมฺภู อคฺคปุคฺคโล;
ปุรโต หิมวนฺตสฺส,
จิตฺตกูเฏ วสี ตทา.
อภีตรูโป ตตฺถาสิํ,
มิคราชา จตุกฺกโม;
ตสฺส สทฺทํ สุณิตฺวาน,
วิกฺขมฺภนฺติ พหุชฺชนา.
สุผุลฺลํ ปทุมํ คยฺห,
อุปคจฺฉิํ นราสภํ;_
วุฏฺฐิตสฺส สมาธิมฺหา,
พุทฺธสฺส อภิโรปยิํ.
จตุทฺทิสํ นมสฺสิตฺวา,
พุทฺธเสฏฺฐํ นรุตฺตมํ;
สกํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา,
สีหนาทํ นทิํ อหํ.
ปทุมุตฺตโร โลกวิทู,
อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห;
สกาสเน นิสีทิตฺวา,
อิมา คาถา อภาสถ._
พุทฺธสฺส คิรมญฺญาย,
สพฺเพ เทวา สมาคตา;
‘อาคโต วทตํ เสฏฺโฐ,
ธมฺมํ โสสฺสาม ตํ มยํ’.
เตสํ หาสปเรตานํ,
ปุรโต โลกนายโก;
มม สทฺทํ ปกิตฺเตสิ,
ทีฆทสฺสี มหามุนิ.
เยนิทํ ปทุมํ ทินฺนํ,
สีหนาโท จ นาทิโต;
ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ,
สุณาถ มม ภาสโต.
อิโต อฏฺฐมเก กปฺเป,_
จกฺกวตฺตี ภวิสฺสติ;
สตฺตรตนสมฺปนฺโน,
จตุทีปมฺหิ อิสฺสโร.
การยิสฺสติ อิสฺสริยํ,
มหิยา จตุสฏฺฐิยา;
ปทุโม นาม นาเมน,
จกฺกวตฺตี มหพฺพโล.
กปฺปสตสหสฺสมฺหิ,
โอกฺกากกุลสมฺภโว;
โคตโม นาม โคตฺเตน,
สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ.
ปกาสิเต ปาวจเน,
พฺรหฺมพนฺธุ ภวิสฺสติ;
พฺรหฺมญฺญา อภินิกฺขมฺม,
ปพฺพชิสฺสติ ตาวเท.
ปธานปหิตตฺโต โส,
อุปสนฺโต นิรูปธิ;_
สพฺพาสเว ปริญฺญาย,
นิพฺพายิสฺสตินาสโว.
วิชเน ปนฺตเสยฺยมฺหิ,
วาฬมิคสมากุเล;
สพฺพาสเว ปริญฺญาย,
นิพฺพายิสฺสตินาสโว.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปิณฺโฑลภารทฺวาโช เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
ปิณฺโฑลภารทฺวาชตฺเถรสฺสาปทานํ อฏฺฐมํ.