1.9 อญฺญาสิโกณฺฑญฺญตฺเถรอปทาน
“ปทุมุตฺตรสมฺพุทฺธํ,
โลกเชฏฺฐํ วินายกํ;
พุทฺธภูมิมนุปฺปตฺตํ,
ปฐมํ อทฺทสํ อหํ.
ยาวตา โพธิยา มูเล,
ยกฺขา สพฺเพ สมาคตา;
สมฺพุทฺธํ ปริวาเรตฺวา,
วนฺทนฺติ ปญฺชลีกตา.
สพฺเพ เทวา ตุฏฺฐมนา,
อากาเส สญฺจรนฺติ เต;
พุทฺโธ อยํ อนุปฺปตฺโต,
อนฺธการตโมนุโท.
เตสํ หาสปเรตานํ,
มหานาโท อวตฺตถ;
กิเลเส ฌาปยิสฺสาม,
สมฺมาสมฺพุทฺธสาสเน.
เทวานํ คิรมญฺญาย,
วาจาสภิมุทีริหํ;
หฏฺโฐ หฏฺเฐน จิตฺเตน,
อาทิภิกฺขมทาสหํ.
มม สงฺกปฺปมญฺญาย,
สตฺถา โลเก อนุตฺตโร;
เทวสงฺเฆ นิสีทิตฺวา,
อิมา คาถา อภาสถ._
สตฺตาหํ อภินิกฺขมฺม,
โพธิํ อชฺฌคมํ อหํ;
อิทํ เม ปฐมํ ภตฺตํ,_
พฺรหฺมจาริสฺส ยาปนํ.
ตุสิตา หิ อิธาคนฺตฺวา,
โย เม ภิกฺขํ อุปานยิ;
ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ,
สุโณถ มม ภาสโต.
ติํสกปฺปสหสฺสานิ,
เทวรชฺชํ กริสฺสติ;
สพฺเพ เทเว อภิโภตฺวา,
ติทิวํ อาวสิสฺสติ.
เทวโลกา จวิตฺวาน,
มนุสฺสตฺตํ คมิสฺสติ;
สหสฺสธา จกฺกวตฺตี,
ตตฺถ รชฺชํ กริสฺสติ.
กปฺปสตสหสฺสมฺหิ,
โอกฺกากกุลสมฺภโว;
โคตโม นาม โคตฺเตน,
สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ.
ติทสา โส จวิตฺวาน,
มนุสฺสตฺตํ คมิสฺสติ;
อคารา ปพฺพชิตฺวาน,
ฉพฺพสฺสานิ วสิสฺสติ.
‘ตโต สตฺตมเก วเสฺส,
พุทฺโธ สจฺจํ กเถสฺสติ;
โกณฺฑญฺโญ นาม นาเมน,
ปฐมํ สจฺฉิกาหิติ’.
นิกฺขนฺเตนานุปพฺพชิํ,
ปธานํ สุกตํ มยา;
กิเลเส ฌาปนตฺถาย,
ปพฺพชิํ อนคาริยํ.
อภิคนฺตฺวาน สพฺพญฺญู,
พุทฺโธ โลเก สเทวเก;
อิสินาเม มิคารญฺเญ,_
อมตเภริมาหนิ.
โส ทานิ ปตฺโต อมตํ,
สนฺติปทมนุตฺตรํ;
สพฺพาสเว ปริญฺญาย,
วิหรามิ อนาสโว.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา อญฺญาสิโกณฺฑญฺโญ เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
อญฺญาสิโกณฺฑญฺญตฺเถรสฺสาปทานํ สตฺตมํ.