11.10 เรณุปูชกตฺเถรอปทาน
62.
1931
“สุวณฺณวณฺณํ สมฺพุทฺธํ,
สตรํสิํว ภาณุมํ;
โอภาเสนฺตํ ทิสา สพฺพา,
อุฬุราชํว ปูริตํ._
63.
1932
ปุรกฺขตํ สาวเกหิ,
สาคเรเหว เมทนิํ;
นาคํ ปคฺคยฺห เรณูหิ,
วิปสฺสิสฺสาภิโรปยิํ.
64.
1933
เอกนวุติโต กปฺเป,
ยํ เรณุมภิโรปยิํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
พุทฺธปูชายิทํ ผลํ.
65.
1934
ปณฺณตาลีสิโต กปฺเป,
เรณุ นามาสิ ขตฺติโย;
สตฺตรตนสมฺปนฺโน,
จกฺกวตฺตี มหพฺพโล.
66.
1935
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (1668)
1936
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา เรณุปูชโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
1937
เรณุปูชกตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
1938
ภิกฺขทายิวคฺโค เอกาทสโม.
1939
ตสฺสุทฺทานํ
1940
ภิกฺขทายี ญาณสญฺญี,
หตฺถิโย ปทปูชโก;
มุฏฺฐิปุปฺผี อุทกโท,
นฬมาลิ อุปฏฺฐโก;
พิฬาลิทายี เรณุ จ,
คาถาโย ฉ จ สฏฺฐิ จ.