11.9 พิฬาลิทายกตฺเถรอปทาน
“หิมวนฺตสฺสาวิทูเร,
วสามิ ปณฺณสนฺถเร;
ฆาเสสุ เคธมาปนฺโน,
เสยฺยสีโล จหํ ตทา.
ขณนฺตาลุ กลมฺพานิ,
พิฬาลิตกฺกลานิ จ;
โกลํ ภลฺลาตกํ พิลฺลํ,
อาหตฺวา ปฏิยาทิตํ.
ปทุมุตฺตโร โลกวิทู,
อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห;
มม สงฺกปฺปมญฺญาย,
อาคจฺฉิ มม สนฺติกํ.
อุปาคตํ มหานาคํ,_
เทวเทวํ นราสภํ;
พิฬาลิํ ปคฺคเหตฺวาน,
ปตฺตมฺหิ โอกิริํ อหํ.
ปริภุญฺชิ มหาวีโร,
โตสยนฺโต มมํ ตทา;
ปริภุญฺชิตฺวาน สพฺพญฺญู,
อิมํ คาถํ อภาสถ._
‘สกํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา,
พิฬาลิํ เม อทา ตุวํ;
กปฺปานํ สตสหสฺสํ,
ทุคฺคติํ นุปปชฺชสิ’.
จริมํ วตฺตเต มยฺหํ,
ภวา สพฺเพ สมูหตา;
ธาเรมิ อนฺติมํ เทหํ,
สมฺมาสมฺพุทฺธสาสเน.
จตุปญฺญาสิโต กปฺเป,
สุเมขลิยสวฺหโย;
สตฺตรตนสมฺปนฺโน,
จกฺกวตฺตี มหพฺพโล.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา พิฬาลิทายโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
พิฬาลิทายกตฺเถรสฺสาปทานํ นวมํ.