12.1 มหาปริวารกตฺเถรอปทาน
“วิปสฺสี นาม ภควา,
โลกเชฏฺโฐ นราสโภ;
อฏฺฐสฏฺฐิสหเสฺสหิ,
ปาวิสิ พนฺธุมํ ตทา.
นครา อภินิกฺขมฺม,
อคมํ ทีปเจติยํ;
อทฺทสํ วิรชํ พุทฺธํ,
อาหุตีนํ ปฏิคฺคหํ.
จุลฺลาสีติสหสฺสานิ,
ยกฺขา มยฺหํ อุปนฺติเก;
อุปฏฺฐหนฺติ สกฺกจฺจํ,_
อินฺทํว ติทสา คณา._
ภวนา อภินิกฺขมฺม,
ทุสฺสํ ปคฺคยฺหหํ ตทา;
สิรสา อภิวาเทสิํ,
ตญฺจาทาสิํ มเหสิโน.
อโห พุทฺธา อโห ธมฺมา,
อโห โน สตฺถุ สมฺปทา;
พุทฺธสฺส อานุภาเวน,
วสุธายํ ปกมฺปถ.
ตญฺจ อจฺฉริยํ ทิสฺวา,
อพฺภุตํ โลมหํสนํ;
พุทฺเธ จิตฺตํ ปสาเทมิ,
ทฺวิปทินฺทมฺหิ ตาทิเน.
โสหํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา,
ทุสฺสํ ทตฺวาน สตฺถุโน;
สรณญฺจ อุปาคจฺฉิํ,
สามจฺโจ สปริชฺชโน.
เอกนวุติโต กปฺเป,
ยํ กมฺมมกริํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
พุทฺธปูชายิทํ ผลํ.
อิโต ปนฺนรเส กปฺเป,_
โสฬสาสุํ สุวาหนา;
สตฺตรตนสมฺปนฺนา,
จกฺกวตฺตี มหพฺพลา.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา มหาปริวารโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
มหาปริวารกตฺเถรสฺสาปทานํ ปฐมํ.