12.7 พุทฺธสญฺญกตฺเถรอปทาน
“ยทา วิปสฺสี โลกคฺโค,
อายุสงฺขารโมสฺสชิ;
ปถวี สมฺปกมฺปิตฺถ,
เมทนี ชลเมขลา.
โอตตํ วิตฺถตํ มยฺหํ,
สุวิจิตฺตวฏํสกํ;
ภวนมฺปิ ปกมฺปิตฺถ,
พุทฺธสฺส อายุสงฺขเย.
ตาโส มยฺหํ สมุปฺปนฺโน,
ภวเน สมฺปกมฺปิเต;
อุปฺปาโท นุ กิมตฺถาย,_
อาโลโก วิปุโล อหุ.
เวสฺสวโณ อิธาคมฺม,
นิพฺพาเปสิ มหาชนํ;
ปาณภูเต ภยํ นตฺถิ,
เอกคฺคา โหถ สํวุตา.
อโห พุทฺธา อโห ธมฺมา,
อโห โน สตฺถุ สมฺปทา;
ยสฺมิํ อุปฺปชฺชมานมฺหิ,
ปถวี สมฺปกมฺปติ.
พุทฺธานุภาวํ กิตฺเตตฺวา,
กปฺปํ สคฺคมฺหิ โมทหํ;
อวเสเสสุ กปฺเปสุ,
กุสลํ จริตํ มยา.
เอกนวุติโต กปฺเป,
ยํ สญฺญมลภิํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
พุทฺธสญฺญายิทํ ผลํ.
อิโต จุทฺทสกปฺปมฺหิ,_
ราชา อาสิํ ปตาปวา;
สมิโต นาม นาเมน,
จกฺกวตฺตี มหพฺพโล.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา พุทฺธสญฺญโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
พุทฺธสญฺญกตฺเถรสฺสาปทานํ สตฺตมํ.