12.9 ปจฺจุปฏฺฐานสญฺญกตฺเถรอปทาน
“อตฺถทสฺสิมฺหิ สุคเต,
นิพฺพุเต สมนนฺตรา;
ยกฺขโยนิํ อุปปชฺชิํ,
ยสํ ปตฺโต จหํ ตทา.
ทุลฺลทฺธํ วต เม อาสิ,
ทุปฺปภาตํ ทุรุฏฺฐิตํ;
ยํ เม โภเค วิชฺชมาเน,
ปรินิพฺพายิ จกฺขุมา.
มม สงฺกปฺปมญฺญาย,
สาคโร นาม สาวโก;
มมุทฺธริตุกาโม โส,
อาคจฺฉิ มม สนฺติกํ.
กิํ นุ โสจสิ มา ภายิ,
จร ธมฺมํ สุเมธส;
อนุปฺปทินฺนา พุทฺเธน,
สพฺเพสํ พีชสมฺปทา.
โย เจ ปูเชยฺย สมฺพุทฺธํ,
ติฏฺฐนฺตํ โลกนายกํ;
ธาตุํ สาสปมตฺตมฺปิ,
นิพฺพุตสฺสาปิ ปูชเย.
สเม จิตฺตปฺปสาทมฺหิ,
สมํ ปุญฺญํ มหคฺคตํ;
ตสฺมา ถูปํ กริตฺวาน,
ปูเชหิ ชินธาตุโย.
สาครสฺส วโจ สุตฺวา,
พุทฺธถูปํ อกาสหํ;
ปญฺจวเสฺส ปริจริํ,
มุนิโน ถูปมุตฺตมํ.
เตน กมฺเมน ทฺวิปทินฺท,
โลกเชฏฺฐ นราสภ;
สมฺปตฺติํ อนุโภตฺวาน,
อรหตฺตมปาปุณิํ.
ภูริปญฺญา จ จตฺตาโร,
สตฺตกปฺปสเต อิโต;
สตฺตรตนสมฺปนฺนา,
จกฺกวตฺตี มหพฺพลา.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปจฺจุปฏฺฐานสญฺญโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
ปจฺจุปฏฺฐานสญฺญกตฺเถรสฺสาปทานํ นวมํ.