13.6 กุสุมาสนิยตฺเถรอปทาน
“นคเร ธญฺญวติยา,
อโหสิํ พฺราหฺมโณ ตทา;
ลกฺขเณ อิติหาเส จ,
สนิฆณฺฑุสเกฏุเภ.
ปทโก เวยฺยากรโณ,
นิมิตฺตโกวิโท อหํ;
มนฺเต จ สิเสฺส วาเจสิํ,
ติณฺณํ เวทาน ปารคู.
ปญฺจ อุปฺปลหตฺถานิ,
ปิฏฺฐิยํ ฐปิตานิ เม;
อาหุติํ ยิฏฺฐุกาโมหํ,
ปิตุมาตุสมาคเม.
ตทา วิปสฺสี ภควา,
ภิกฺขุสํฆปุรกฺขโต;
โอภาเสนฺโต ทิสา สพฺพา,
อาคจฺฉติ นราสโภ.
อาสนํ ปญฺญเปตฺวาน,
นิมนฺเตตฺวา มหามุนิํ;
สนฺถริตฺวาน ตํ ปุปฺผํ,
อภิเนสิํ สกํ ฆรํ.
ยํ เม อตฺถิ สเก เคเห,
อามิสํ ปจฺจุปฏฺฐิตํ;
ตาหํ พุทฺธสฺส ปาทาสิํ,
ปสนฺโน เสหิ ปาณิภิ.
ภุตฺตาวิํ กาลมญฺญาย,
ปุปฺผหตฺถมทาสหํ;
อนุโมทิตฺวาน สพฺพญฺญู,
ปกฺกามิ อุตฺตรามุโข.
เอกนวุติโต กปฺเป,
ยํ ปุปฺผมททิํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
ปุปฺผทานสฺสิทํ ผลํ.
อนนฺตรํ อิโต กปฺเป,
ราชาหุํ วรทสฺสโน;
สตฺตรตนสมฺปนฺโน,
จกฺกวตฺตี มหพฺพโล.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา กุสุมาสนิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
กุสุมาสนิยตฺเถรสฺสาปทานํ ฉฏฺฐํ.