14.1 โสภิตตฺเถรอปทาน
“ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน,
โลกเชฏฺโฐ นราสโภ;
มหโต ชนกายสฺส,
เทเสติ อมตํ ปทํ.
ตสฺสาหํ วจนํ สุตฺวา,
วาจาสภิมุทีริตํ;
อญฺชลิํ ปคฺคเหตฺวาน,
เอกคฺโค อาสหํ ตทา.
‘ยถา สมุทฺโท อุทธีนมคฺโค,
เนรู นคานํ ปวโร สิลุจฺจโย;
ตเถว เย จิตฺตวเสน วตฺตเร’,
น พุทฺธญาณสฺส กลํ อุเปนฺติ เต.
ธมฺมวิธิํ ฐเปตฺวาน,
พุทฺโธ การุณิโก อิสิ;
ภิกฺขุสํเฆ นิสีทิตฺวา,
อิมา คาถา อภาสถ._
‘โย โส ญาณํ ปกิตฺเตสิ,
พุทฺธมฺหิ โลกนายเก;
กปฺปานํ สตสหสฺสํ,
ทุคฺคติํ น คมิสฺสติ.
กิเลเส ฌาปยิตฺวาน,
เอกคฺโค สุสมาหิโต;
โสภิโต นาม นาเมน,
เหสฺสติ สตฺถุ สาวโก’.
ปญฺญาเส กปฺปสหเสฺส,
สตฺเตวาสุํ ยสุคฺคตา;
สตฺตรตนสมฺปนฺนา,
จกฺกวตฺตี มหพฺพลา.
กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ,
ภวา สพฺเพ สมูหตา;
ติโสฺส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา โสภิโต เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
โสภิตตฺเถรสฺสาปทานํ ปฐมํ.