14.10 ปิยาลผลทายกตฺเถรอปทาน
“ปาราวโต ตทา อาสิํ,
ปรํ อนุปโรธโก;
ปพฺภาเร เสยฺยํ กปฺเปมิ,
อวิทูเร สิขิสตฺถุโน.
สายํ ปาตญฺจ ปสฺสามิ,
พุทฺธํ โลกคฺคนายกํ;
เทยฺยธมฺโม จ เม นตฺถิ,
ทฺวิปทินฺทสฺส ตาทิโน.
ปิยาลผลมาทาย,
อคมํ พุทฺธสนฺติกํ;
ปฏิคฺคเหสิ ภควา,
โลกเชฏฺโฐ นราสโภ.
ตโต ปรํ อุปาทาย,
ปริจาริํ วินายกํ;
เตน จิตฺตปฺปสาเทน,
ตตฺถ กาลงฺกโต อหํ.
เอกตฺติํเส อิโต กปฺเป,
ยํ ผลํ อททิํ อหํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
ผลทานสฺสิทํ ผลํ.
อิโต ปนฺนรเส กปฺเป,_
ตโย อาสุํ ปิยาลิโน;
สตฺตรตนสมฺปนฺนา,
จกฺกวตฺตี มหพฺพลา.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (1935)
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปิยาลผลทายโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
ปิยาลผลทายกตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
โสภิตวคฺโค จุทฺทสโม.
ตสฺสุทฺทานํ
โสภิตสุทสฺสโน จ,
จนฺทโน ปุปฺผฉทโน;
รโห จมฺปกปุปฺผี จ,
อตฺถสนฺทสฺสเกน จ.
เอกปสาที สาลทโท,
ทสโม ผลทายโก;
คาถาโย สตฺตติ ทฺเว จ,
คณิตาโย วิภาวิภิ.