14.2 สุทสฺสนตฺเถรอปทาน
10.
2193
“วินตา นทิยา ตีเร,
ปิลกฺขุ ผลิโต อหุ;
ตาหํ รุกฺขํ คเวสนฺโต,
อทฺทสํ โลกนายกํ.
11.
2194
เกตกํ ปุปฺผิตํ ทิสฺวา,
วณฺเฏ เฉตฺวานหํ ตทา;
พุทฺธสฺส อภิโรเปสิํ,
สิขิโน โลกพนฺธุโน.
12.
2195
เยน ญาเณน ปตฺโตสิ,
อจฺจุตํ อมตํ ปทํ;
ตํ ญาณํ อภิปูเชมิ,
พุทฺธเสฏฺฐ มหามุนิ.
13.
2196
ญาณมฺหิ ปูชํ กตฺวาน,
ปิลกฺขุมทฺทสํ อหํ;
ปฏิลทฺโธมฺหิ ตํ ปญฺญํ,
ญาณปูชายิทํ ผลํ.
14.
2197
เอกตฺติํเส อิโต กปฺเป,
ยํ ปุปฺผมภิโรปยิํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
ญาณปูชายิทํ ผลํ.
15.
2198
อิโต เตรสกปฺปมฺหิ,_
ทฺวาทสาสุํ ผลุคฺคตา;
สตฺตรตนสมฺปนฺนา,
จกฺกวตฺตี มหปฺผลา.
16.
2199
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
2200
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา สุทสฺสโน เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
2201
สุทสฺสนตฺเถรสฺสาปทานํ ทุติยํ.