16.10 กุมุททายกตฺเถรอปทาน
“หิมวนฺตสฺสาวิทูเร,
มหาชาตสฺสโร อหุ;
ปทุมุปฺปลสญฺฉนฺโน,
ปุณฺฑรีกสโมตฺถโฏ.
กุกุตฺโถ นาม นาเมน,
ตตฺถาสิํ สกุโณ ตทา;
สีลวา พุทฺธิสมฺปนฺโน,
ปุญฺญาปุญฺเญสุ โกวิโท.
ปทุมุตฺตโร โลกวิทู,
อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห;
ชาตสฺสรสฺสาวิทูเร,
สญฺจริตฺถ มหามุนิ.
ชลชํ กุมุทํ เฉตฺวา,
อุปเนสิํ มเหสิโน;_
มม สงฺกปฺปมญฺญาย,
ปฏิคฺคหิ มหามุนิ.
ตญฺจ ทานํ ททิตฺวาน,
สุกฺกมูเลน โจทิโต;
กปฺปานํ สตสหสฺสํ,
ทุคฺคติํ นุปปชฺชหํ.
โสฬเสโต กปฺปสเต,
อาสุํ วรุณนามกา;
อฏฺฐ เอเต ชนาธิปา,
จกฺกวตฺตี มหพฺพลา.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (2044)
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา กุมุททายโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
กุมุททายกตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
พนฺธุชีวกวคฺโค โสฬสโม.
ตสฺสุทฺทานํ
พนฺธุชีโว ตมฺพปุปฺผี,
วีถิกกฺการุปุปฺผิโย;
มนฺทารโว กทมฺพี จ,
สูลโก นาคปุปฺผิโย;
ปุนฺนาโค โกมุที คาถา,
ฉปฺปญฺญาส ปกิตฺติตาติ.