2.6 ราหุลตฺเถรอปทาน
“ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต,
โลกเชฏฺฐสฺส ตาทิโน;
สตฺตภูมมฺหิ ปาสาเท,
อาทาสํ สนฺถริํ อหํ.
ขีณาสวสหเสฺสหิ,
ปริกิณฺโณ มหามุนิ;
อุปาคมิ คนฺธกุฏิํ,_
ทฺวิปทินฺโท นราสโภ.
วิโรเจนฺโต คนฺธกุฏิํ,
เทวเทโว นราสโภ;
ภิกฺขุสํเฆ ฐิโต สตฺถา,
อิมา คาถา อภาสถ._
‘เยนายํ โชติตา เสยฺยา,
อาทาโสว สุสนฺถโต;
ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ,
สุณาถ มม ภาสโต.
โสณฺณมยา รูปิมยา,
อโถ เวฬุริยามยา;
นิพฺพตฺติสฺสนฺติ ปาสาทา,
เย เกจิ มนโส ปิยา.
จตุสฏฺฐิกฺขตฺตุํ เทวินฺโท,
เทวรชฺชํ กริสฺสติ;
สหสฺสกฺขตฺตุํ จกฺกวตฺตี,
ภวิสฺสติ อนนฺตรา.
เอกวีสติกปฺปมฺหิ,
วิมโล นาม ขตฺติโย;
จาตุรนฺโต วิชิตาวี,
จกฺกวตฺตี ภวิสฺสติ.
นครํ เรณุวตี นาม,
อิฏฺฐกาหิ สุมาปิตํ;_
อายามโต ตีณิ สตํ,
จตุรสฺสสมายุตํ.
สุทสฺสโน นาม ปาสาโท,
วิสฺสกมฺเมน มาปิโต;
กูฏาคารวรูเปโต,
สตฺตรตนภูสิโต.
ทสสทฺทาวิวิตฺตํ ตํ,
วิชฺชาธรสมากุลํ;
สุทสฺสนํว นครํ,
เทวตานํ ภวิสฺสติ.
ปภา นิคฺคจฺฉเต ตสฺส,
อุคฺคจฺฉนฺเตว สูริเย;_
วิโรเจสฺสติ ตํ นิจฺจํ,
สมนฺตา อฏฺฐโยชนํ.
กปฺปสตสหสฺสมฺหิ,
โอกฺกากกุลสมฺภโว;
โคตโม นาม โคตฺเตน,
สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ.
ตุสิตา โส จวิตฺวาน,
สุกฺกมูเลน โจทิโต;
โคตมสฺส ภควโต,
อตฺรโช โส ภวิสฺสติ.
สเจวเสยฺย อคารํ,
จกฺกวตฺตี ภเวยฺย โส;
อฏฺฐานเมตํ ยํ ตาที,
อคาเร รติมชฺฌคา.
นิกฺขมิตฺวา อคารมฺหา,
ปพฺพชิสฺสติ สุพฺพโต;
ราหุโล นาม นาเมน,
อรหา โส ภวิสฺสติ’.
กิกีว อณฺฑํ รกฺเขยฺย,
จามรี วิย วาลธิํ;
นิปโก สีลสมฺปนฺโน,
เอวํ รกฺขิํ มหามุนิ.
ตสฺสาหํ ธมฺมมญฺญาย,
วิหาสิํ สาสเน รโต;
สพฺพาสเว ปริญฺญาย,
วิหรามิ อนาสโว.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ราหุโล เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
ราหุลตฺเถรสฺสาปทานํ ฉฏฺฐํ.