29.1 ปณฺณทายกตฺเถรอปทาน
1.
3287
“ปณฺณสาเล นิสินฺโนมฺหิ,
ปณฺณโภชนโภชโน;
อุปวิฏฺฐญฺจ มํ สนฺตํ,_
อุปาคจฺฉิ มหาอิสิ._
2.
3288
สิทฺธตฺโถ โลกปชฺโชโต,
สพฺพโลกติกิจฺฉโก;
ตสฺส ปณฺณํ มยา ทินฺนํ,
นิสินฺนํ ปณฺณสนฺถเร.
3.
3289
จตุนฺนวุติโต กปฺเป,
ยํ ปณฺณมททิํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
ปณฺณทานสฺสิทํ ผลํ.
4.
3290
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
3291
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปณฺณทายโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
3292
ปณฺณทายกตฺเถรสฺสาปทานํ ปฐมํ.