30.10 อนุสํสาวกตฺเถรอปทาน
“ปิณฺฑาย จรมานาหํ,
วิปสฺสิมทฺทสํ ชินํ;
อุฬุงฺคภิกฺขํ ปาทาสิํ,_
ทฺวิปทินฺทสฺส ตาทิโน.
ปสนฺนจิตฺโต สุมโน,
อภิวาเทสหํ ตทา;
อนุสํสาวยิํ พุทฺธํ,
อุตฺตมตฺถสฺส ปตฺติยา._
เอกนวุติโต กปฺเป,
อนุสํสาวยิํ อหํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
อนุสํสาวนา ผลํ.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (2712)
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา อนุสํสาวโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
อนุสํสาวกตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
จิตกปูชกวคฺโค ติํสติโม.ตสฺสุทฺทานํ
จิตกํ ปาริฉตฺโต จ,
สทฺทโคสีสสนฺถรํ;
ปาโท ปเทสํ สรณํ,
อมฺโพ สํสาวโกปิ จ;
อฏฺฐตาลีส คาถาโย,
คณิตาโย วิภาวิภิ.
อถ วคฺคุทฺทานํ
กณิกาโร หตฺถิทโท,
อาลมฺพณุทกาสนํ;
ตุวรํ โถมโก เจว,
อุกฺเขปํ สีสุปธานํ._
ปณฺณโท จิตปูชี จ,
คาถาโย เจว สพฺพโส;
จตฺตาริ จ สตานีห,
เอกปญฺญาสเมว จ.
ปญฺจวีสสตา สพฺพา,
ทฺวาสตฺตติ ตทุตฺตริ;
ติสตํ อปทานานํ,
คณิตา อตฺถทสฺสิภิ.
กณิการวคฺคทสกํ.
ตติยสตกํ สมตฺตํ.