34.9 ธมฺมสวนิยตฺเถรอปทาน
“ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน,
สพฺพธมฺมาน ปารคู;
จตุสจฺจํ ปกาเสนฺโต,
สนฺตาเรสิ พหุํ ชนํ.
อหํ เตน สมเยน,
ชฏิโล อุคฺคตาปโน;
ธุนนฺโต วากจีรานิ,
คจฺฉามิ อมฺพเร ตทา.
พุทฺธเสฏฺฐสฺส อุปริ,
คนฺตุํ น วิสหามหํ;
ปกฺขีว เสลมาสชฺช,
คมนํ น ลภามหํ.
น เม อิทํ ภูตปุพฺพํ,
อิริยสฺส วิโกปนํ;_
ทเก ยถา อุมฺมุชฺชิตฺวา,
เอวํ คจฺฉามิ อมฺพเร.
อุฬารภูโต มนุโช,_
เหฏฺฐาสีโน ภวิสฺสติ;
หนฺท เมนํ คเวสิสฺสํ,
อปิ อตฺถํ ลเภยฺยหํ.
โอโรหนฺโต อนฺตลิกฺขา,
สทฺทมโสฺสสิ สตฺถุโน;
อนิจฺจตํ กเถนฺตสฺส,
ตมหํ อุคฺคหิํ ตทา.
อนิจฺจสญฺญมุคฺคยฺห,
อคมาสิํ มมสฺสมํ;
ยาวตายุํ วสิตฺวาน,
ตตฺถ กาลงฺกโต อหํ.
จริเม วตฺตมานมฺหิ,
ตํ ธมฺมสวนํ สริํ;
เตน กมฺเมน สุกเตน,
ตาวติํสมคจฺฉหํ.
ติํสกปฺปสหสฺสานิ,
เทวโลเก รมิํ อหํ;
เอกปญฺญาสกฺขตฺตุญฺจ,
เทวรชฺชมการยิํ.
เอกสตฺตติกฺขตฺตุญฺจ,
จกฺกวตฺตี อโหสหํ;
ปเทสรชฺชํ วิปุลํ,
คณนาโต อสงฺขิยํ.
ปิตุเคเห นิสีทิตฺวา,
สมโณ ภาวิตินฺทฺริโย;
คาถาย ปริทีเปนฺโต,
อนิจฺจตมุทาหริ.
อนุสฺสรามิ ตํ สญฺญํ,
สํสรนฺโต ภวาภเว;
น โกฏิํ ปฏิวิชฺฌามิ,
นิพฺพานํ อจฺจุตํ ปทํ.
อนิจฺจา วต สงฺขารา,
อุปฺปาทวยธมฺมิโน;_
อุปฺปชฺชิตฺวา นิรุชฺฌนฺติ,_
เตสํ วูปสโม สุโข.
สห คาถํ สุณิตฺวาน,
ปุพฺพกมฺมํ อนุสฺสริํ;
เอกาสเน นิสีทิตฺวา,
อรหตฺตมปาปุณิํ.
ชาติยา สตฺตวโสฺสหํ,
อรหตฺตมปาปุณิํ;
อุปสมฺปาทยิ พุทฺโธ,_
คุณมญฺญาย จกฺขุมา.
ทารโกว อหํ สนฺโต,
กรณียํ สมาปยิํ;
กิํ เม กรณียํ อชฺช,
สกฺยปุตฺตสฺส สาสเน.
สตสหสฺสิโต กปฺเป,
ยํ กมฺมมกริํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
สทฺธมฺมสวเน ผลํ.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ธมฺมสวนิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
ธมฺมสวนิยตฺเถรสฺสาปทานํ นวมํ.