38.3 ตีณุปฺปลมาลิยตฺเถรอปทาน
“จนฺทภาคานทีตีเร,
อโหสิํ วานโร ตทา;
อทฺทสํ วิรชํ พุทฺธํ,
นิสินฺนํ ปพฺพตนฺตเร.
โอภาเสนฺตํ ทิสา สพฺพา,
สาลราชํว ผุลฺลิตํ;
ลกฺขณพฺยญฺชนูเปตํ,
ทิสฺวานตฺตมโน อหํ.
อุทคฺคจิตฺโต สุมโน,_
ปีติยา หฏฺฐมานโส;
ตีณิ อุปฺปลปุปฺผานิ,
มตฺถเก อภิโรปยิํ.
ปูชยิตฺวาน ปุปฺผานิ,
ผุสฺสสฺสาหํ มเหสิโน;
สคารโว ภวิตฺวาน,
ปกฺกามิํ อุตฺตรามุโข.
คจฺฉนฺโต ปฏิกุฏิโก,
วิปฺปสนฺเนน เจตสา;
เสลนฺตเร ปติตฺวาน,
ปาปุณิํ ชีวิตกฺขยํ.
เตน กมฺเมน สุกเตน,
เจตนาปณิธีหิ จ;
ชหิตฺวา ปุริมํ ชาติํ,
ตาวติํสมคจฺฉหํ.
สตานํ ตีณิกฺขตฺตุญฺจ,
เทวรชฺชมการยิํ;
สตานํ ปญฺจกฺขตฺตุญฺจ,
จกฺกวตฺตี อโหสหํ.
ทฺเวนวุเต อิโต กปฺเป,
ยํ ปุปฺผมภิปูชยิํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
พุทฺธปูชายิทํ ผลํ.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ตีณุปฺปลมาลิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
ตีณุปฺปลมาลิยตฺเถรสฺสาปทานํ ตติยํ.