4.1 กุณฺฑธานตฺเถรอปทาน
“สตฺตาหํ ปฏิสลฺลีนํ,
สยมฺภุํ อคฺคปุคฺคลํ;
ปสนฺนจิตฺโต สุมโน,
พุทฺธเสฏฺฐํ อุปฏฺฐหิํ.
วุฏฺฐิตํ กาลมญฺญาย,
ปทุมุตฺตรํ มหามุนิํ;
มหนฺติํ กทลีกณฺณิํ,
คเหตฺวา อุปคจฺฉหํ.
ปฏิคฺคเหตฺวา ภควา,
สพฺพญฺญู โลกนายโก;
มม จิตฺตํ ปสาเทนฺโต,
ปริภุญฺชิ มหามุนิ.
ปริภุญฺชิตฺวา สมฺพุทฺโธ,
สตฺถวาโห อนุตฺตโร;
สกาสเน นิสีทิตฺวา,
อิมา คาถา อภาสถ._
‘เย จ สนฺติ สมิตาโร,
ยกฺขา อิมมฺหิ ปพฺพเต;
อรญฺเญ ภูตภพฺยานิ,
สุณนฺตุ วจนํ มม.
โย โส พุทฺธํ อุปฏฺฐาสิ,
มิคราชํว เกสริํ;
ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ,
สุณาถ มม ภาสโต.
เอกาทสญฺจกฺขตฺตุํ โส,
เทวราชา ภวิสฺสติ;
จตุติํสติกฺขตฺตุญฺจ,
จกฺกวตฺตี ภวิสฺสติ.
กปฺปสตสหสฺสมฺหิ,
โอกฺกากกุลสมฺภโว;
โคตโม นาม โคตฺเตน,
สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ.
อกฺโกสิตฺวาน สมเณ,
สีลวนฺเต อนาสเว;
ปาปกมฺมวิปาเกน,
นามเธยฺยํ ลภิสฺสติ.
ตสฺส ธมฺเม สุทายาโท,
โอรโส ธมฺมนิมฺมิโต;
กุณฺฑธาโนติ นาเมน,
สาวโก โส ภวิสฺสติ’.
ปวิเวกมนุยุตฺโต,
ฌายี ฌานรโต อหํ;
โตสยิตฺวาน สตฺถารํ,
วิหรามิ อนาสโว.
สาวเกหิ ปริวุโต,
ภิกฺขุสํฆปุรกฺขโต;
ภิกฺขุสํเฆ นิสีทิตฺวา,
สลากํ คาหยี ชิโน.
เอกํสํ จีวรํ กตฺวา,
วนฺทิตฺวา โลกนายกํ;
วทตํ วรสฺส ปุรโต,
ปฐมํ อคฺคเหสหํ.
เตน กมฺเมน ภควา,
ทสสหสฺสิกมฺปโก;
ภิกฺขุสํเฆ นิสีทิตฺวา,
อคฺคฏฺฐาเน ฐเปสิ มํ.
วีริยํ เม ธุรโธรยฺหํ,
โยคกฺเขมาธิวาหนํ;
ธาเรมิ อนฺติมํ เทหํ,
สมฺมาสมฺพุทฺธสาสเน.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา กุณฺฑธาโน เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
กุณฺฑธานตฺเถรสฺสาปทานํ ปฐมํ.