41.4 โธตกตฺเถรอปทาน
“คงฺคา ภาคีรถี นาม,
หิมวนฺตา ปภาวิตา;
หํสวติยา ทฺวาเรน,
อนุสนฺทติ ตาวเท.
โสภิโต นาม อาราโม,
คงฺคากูเล สุมาปิโต;
ตตฺถ ปทุมุตฺตโร พุทฺโธ,
วสเต โลกนายโก.
ติทเสหิ ยถา อินฺโท,
มนุเชหิ ปุรกฺขโต;
นิสีทิ ตตฺถ ภควา,
อสมฺภีโตว เกสรี.
นคเร หํสวติยา,
วสามิ พฺราหฺมโณ อหํ;
ฉฬงฺโค นาม นาเมน,
เอวํนาโม มหามุนิ.
อฏฺฐารส สิสฺสสตา,
ปริวาเรนฺติ มํ ตทา;
เตหิ สิเสฺสหิ สมิโต,
คงฺคาตีรํ อุปาคมิํ.
ตตฺถทฺทสาสิํ สมเณ,
นิกฺกุเห โธตปาปเก;
ภาคีรถิํ ตรนฺเตหํ,
เอวํ จินฺเตสิ ตาวเท.
‘สายํ ปาตํ ตรนฺตาเม,
พุทฺธปุตฺตา มหายสา;
วิเหสยนฺติ อตฺตานํ,
เตสํ อตฺตา วิหญฺญติ.
สเทวกสฺส โลกสฺส,
พุทฺโธ อคฺโค ปวุจฺจติ;
นตฺถิ เม ทกฺขิเณ การํ,
คติมคฺควิโสธนํ.
ยนฺนูน พุทฺธเสฏฺฐสฺส,
เสตุํ คงฺคาย การเย;
การาเปตฺวา อิมํ กมฺมํ,
สนฺตรามิ อิมํ ภวํ’.
สตสหสฺสํ ทตฺวาน,
เสตุํ การาปยิํ อหํ;
สทฺทหนฺโต กตํ การํ,
วิปุลํ เม ภวิสฺสติ.
การาเปตฺวาน ตํ เสตุํ,
อุเปสิํ โลกนายกํ;_
สิรสิ อญฺชลิํ กตฺวา,
อิมํ วจนมพฺรวิํ._
‘สตสหสฺสสฺส วยํ,
ทตฺวา การาปิโต มยา;
ตวตฺถาย มหาเสตุ,
ปฏิคฺคณฺห มหามุเน’.
ปทุมุตฺตโร โลกวิทู,
อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห;
ภิกฺขุสํเฆ นิสีทิตฺวา,
อิมา คาถา อภาสถ._
‘โย เม เสตุํ อกาเรสิ,
ปสนฺโน เสหิ ปาณิภิ;
ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ,
สุณาถ มม ภาสโต.