43.1 สกิํสมฺมชฺชกตฺเถรอปทาน
“วิปสฺสิโน ภควโต,
ปาฏลิํ โพธิมุตฺตมํ;
ทิสฺวาว ตํ ปาทปคฺคํ,
ตตฺถ จิตฺตํ ปสาทยิํ.
สมฺมชฺชนิํ คเหตฺวาน,
โพธิํ สมฺมชฺชิ ตาวเท;
สมฺมชฺชิตฺวาน ตํ โพธิํ,
อวนฺทิํ ปาฏลิํ อหํ.
ตตฺถ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา,
สิเร กตฺวาน อญฺชลิํ;
นมสฺสมาโน ตํ โพธิํ,
คญฺฉิํ ปฏิกุฏิํ อหํ.
ตาทิมคฺเคน คจฺฉามิ,
สรนฺโต โพธิมุตฺตมํ;
อชคโร มํ ปีเฬสิ,
โฆรรูโป มหพฺพโล.
อาสนฺเน เม กตํ กมฺมํ,
ผเลน โตสยี มมํ;
กเฬวรํ เม คิลติ,
เทวโลเก รมามหํ.
อนาวิลํ มม จิตฺตํ,
วิสุทฺธํ ปณฺฑรํ สทา;
โสกสลฺลํ น ชานามิ,
จิตฺตสนฺตาปนํ มม.
กุฏฺฐํ คณฺโฑ กิลาโส จ,
อปมาโร วิตจฺฉิกา;
ททฺทุ กณฺฑุ จ เม นตฺถิ,
ผลํ สมฺมชฺชนายิทํ.
โสโก จ ปริเทโว จ,
หทเย เม น วิชฺชติ;
อภนฺตํ อุชุกํ จิตฺตํ,
ผลํ สมฺมชฺชนายิทํ.
สมาธีสุ น มชฺชามิ,
วิสทํ โหติ มานสํ;
ยํ ยํ สมาธิมิจฺฉามิ,
โส โส สมฺปชฺชเต มมํ.
รชนีเย น รชฺชามิ,
อโถ ทุสฺสนิเยสุ จ;
โมหนีเย น มุยฺหามิ,
ผลํ สมฺมชฺชนายิทํ.
เอกนวุติโต กปฺเป,
ยํ กมฺมมกริํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
ผลํ สมฺมชฺชนายิทํ.
กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ,
ภวา สพฺเพ สมูหตา;
นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา,
วิหรามิ อนาสโว.
สฺวาคตํ วต เม อาสิ,
มม พุทฺธสฺส สนฺติเก;
ติโสฺส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”.
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา สกิํสมฺมชฺชโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
สกิํสมฺมชฺชกตฺเถรสฺสาปทานํ ปฐมํ.