43.10 โสณฺณโกนฺตริกตฺเถรอปทาน
“มโนภาวนิยํ พุทฺธํ,
อตฺตทนฺตํ สมาหิตํ;
อิริยมานํ พฺรหฺมปเถ,_
จิตฺตวูปสเม รตํ.
นิตฺติณฺณโอฆํ สมฺพุทฺธํ,
ฌายิํ ฌานรตํ มุนิํ;
อุปติตฺถํ สมาปนฺนํ,_
อินฺทิวรทลปฺปภํ._
อลาพุโนทกํ คยฺห,
พุทฺธเสฏฺฐํ อุปาคมิํ;
พุทฺธสฺส ปาเท โธวิตฺวา,
อลาพุกมทาสหํ.
อาณาเปสิ จ สมฺพุทฺโธ,
ปทุมุตฺตรนามโก;
‘อิมินา ทกมาหตฺวา,
ปาทมูเล ฐเปหิ เม’.
สาธูติหํ ปฏิสฺสุตฺวา,
สตฺถุคารวตาย จ;
ทกํ อลาพุนาหตฺวา,
พุทฺธเสฏฺฐํ อุปาคมิํ.
อนุโมทิ มหาวีโร,
จิตฺตํ นิพฺพาปยํ มม;
‘อิมินาลาพุทาเนน,
สงฺกปฺโป เต สมิชฺฌตุ’.
ปนฺนรเสสุ กปฺเปสุ,
เทวโลเก รมิํ อหํ;
ติํสติกฺขตฺตุํ ราชา จ,
จกฺกวตฺตี อโหสหํ.
ทิวา วา ยทิ วา รตฺติํ,
จงฺกมนฺตสฺส ติฏฺฐโต;
โสวณฺณํ โกนฺตรํ คยฺห,
ติฏฺฐเต ปุรโต มม.
พุทฺธสฺส ทตฺวานลาพุํ,
ลภามิ โสณฺณโกนฺตรํ;
อปฺปกมฺปิ กตํ การํ,
วิปุลํ โหติ ตาทิสุ.
สตสหสฺสิโต กปฺเป,
ยํลาพุมททิํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
อลาพุสฺส อิทํ ผลํ.
กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ,
_ …เป… _
วิหรามิ อนาสโว.
สฺวาคตํ วต เม อาสิ,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (4537)
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา โสณฺณโกนฺตริโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
โสณฺณโกนฺตริกตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
สกิํสมฺมชฺชกวคฺโค เตจตฺตาลีสโม.
ตสฺสุทฺทานํ
สกิํสมฺมชฺชโก เถโร,
เอกทุสฺสี เอกาสนี;
กทมฺพโกรณฺฑกโท,
ฆตสฺสวนิโกปิ จ.
สุจินฺติโก กิงฺกณิโก,
โสณฺณโกนฺตริโกปิ จ;
เอกคาถาสตญฺเจตฺถ,
เอกสตฺตติเมว จ.