49.10 สาลมณฺฑปิยตฺเถรอปทาน
“อชฺโฌคาเหตฺวา สาลวนํ,
สุกโต อสฺสโม มม;
สาลปุปฺเผหิ สญฺฉนฺโน,
วสามิ วิปิเน ตทา.
ปิยทสฺสี จ ภควา,
สยมฺภู อคฺคปุคฺคโล;
วิเวกกาโม สมฺพุทฺโธ,
สาลวนมุปาคมิ.
อสฺสมา อภินิกฺขมฺม,
ปวนํ อคมาสหํ;
มูลผลํ คเวสนฺโต,
อาหิณฺฑามิ วเน ตทา.
ตตฺถทฺทสาสิํ สมฺพุทฺธํ,
ปิยทสฺสิํ มหายสํ;
สุนิสินฺนํ สมาปนฺนํ,
วิโรจนฺตํ มหาวเน.
จตุทณฺเฑ ฐเปตฺวาน,
พุทฺธสฺส อุปรี อหํ;
มณฺฑปํ สุกตํ กตฺวา,
สาลปุปฺเผหิ ฉาทยิํ.
สตฺตาหํ ธารยิตฺวาน,
มณฺฑปํ สาลฉาทิตํ;
ตตฺถ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา,
พุทฺธเสฏฺฐมวนฺทหํ.
ภควา ตมฺหิ สมเย,
วุฏฺฐหิตฺวา สมาธิโต;
ยุคมตฺตํ เปกฺขมาโน,
นิสีทิ ปุริสุตฺตโม.
สาวโก วรุโณ นาม,
ปิยทสฺสิสฺส สตฺถุโน;
วสีสตสหเสฺสหิ,
อุปคจฺฉิ วินายกํ._
ปิยทสฺสี จ ภควา,
โลกเชฏฺโฐ นราสโภ;
ภิกฺขุสํเฆ นิสีทิตฺวา,
สิตํ ปาตุกรี ชิโน.
อนุรุทฺโธ อุปฏฺฐาโก,
ปิยทสฺสิสฺส สตฺถุโน;
เอกํสํ จีวรํ กตฺวา,
อปุจฺฉิตฺถ มหามุนิํ.
‘โก นุ โข ภควา เหตุ,
สิตกมฺมสฺส สตฺถุโน;
การเณ วิชฺชมานมฺหิ,
สตฺถา ปาตุกเร สิตํ’.
‘สตฺตาหํ สาลจฺฉทนํ,
โย เม ธาเรสิ มาณโว;
ตสฺส กมฺมํ สริตฺวาน,
สิตํ ปาตุกริํ อหํ.
อโนกาสํ น ปสฺสามิ,
ยตฺถ ปุญฺญํ วิปจฺจติ;
เทวโลเก มนุเสฺส วา,
โอกาโสว น สมฺมติ.
เทวโลเก วสนฺตสฺส,
ปุญฺญกมฺมสมงฺคิโน;
ยาวตา ปริสา ตสฺส,
สาลจฺฉนฺนา ภวิสฺสติ.
ตตฺถ ทิพฺเพหิ นจฺเจหิ,
คีเตหิ วาทิเตหิ จ;
รมิสฺสติ สทา สนฺโต,
ปุญฺญกมฺมสมาหิโต.
ยาวตา ปริสา ตสฺส,
คนฺธคนฺธี ภวิสฺสติ;
สาลสฺส ปุปฺผวโสฺส จ,
ปวสฺสิสฺสติ ตาวเท.
ตโต จุโตยํ มนุโช,
มานุสํ อาคมิสฺสติ;
อิธาปิ สาลจฺฉทนํ,_
สพฺพกาลํ ธริสฺสติ.
อิธ นจฺจญฺจ คีตญฺจ,_
สมฺมตาฬสมาหิตํ;
ปริวาเรสฺสนฺติ มํ นิจฺจํ,
พุทฺธปูชายิทํ ผลํ.
อุคฺคจฺฉนฺเต จ สูริเย,_
สาลวสฺสํ ปวสฺสติ;
ปุญฺญกมฺเมน สํยุตฺตํ,
วสฺสเต สพฺพกาลิกํ.
อฏฺฐารเส กปฺปสเต,
โอกฺกากกุลสมฺภโว;
โคตโม นาม โคตฺเตน,
สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ.
ตสฺส ธมฺเมสุ ทายาโท,
โอรโส ธมฺมนิมฺมิโต;
สพฺพาสเว ปริญฺญาย,
นิพฺพายิสฺสตินาสโว.
ธมฺมํ อภิสเมนฺตสฺส,
สาลจฺฉนฺนํ ภวิสฺสติ;
จิตเก ฌายมานสฺส,
ฉทนํ ตตฺถ เหสฺสติ’.
วิปากํ กิตฺตยิตฺวาน,
ปิยทสฺสี มหามุนิ;
ปริสาย ธมฺมํ เทเสสิ,
ตปฺเปนฺโต ธมฺมวุฏฺฐิยา.
ติํสกปฺปานิ เทเวสุ,
เทวรชฺชมการยิํ;
สฏฺฐิ จ สตฺตกฺขตฺตุญฺจ,
จกฺกวตฺตี อโหสหํ.
เทวโลกา อิธาคนฺตฺวา,
ลภามิ วิปุลํ สุขํ;
อิธาปิ สาลจฺฉทนํ,_
มณฺฑปสฺส อิทํ ผลํ.
อยํ ปจฺฉิมโก มยฺหํ,
จริโม วตฺตเต ภโว;
อิธาปิ สาลจฺฉทนํ,_
เหสฺสติ สพฺพกาลิกํ.
มหามุนิํ โตสยิตฺวา,
โคตมํ สกฺยปุงฺควํ;
ปตฺโตมฺหิ อจลํ ฐานํ,
หิตฺวา ชยปราชยํ.
อฏฺฐารเส กปฺปสเต,
ยํ พุทฺธมภิปูชยิํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
พุทฺธปูชายิทํ ผลํ.
กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ,
_ …เป… _
วิหรามิ อนาสโว.
สฺวาคตํ วต เม อาสิ,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (5158)
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา สาลมณฺฑปิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
สาลมณฺฑปิยตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
ปํสุกูลวคฺโค เอกูนปญฺญาสโม.
ตสฺสุทฺทานํ
ปํสุกูลํ พุทฺธสญฺญี,
ภิสโท ญาณกิตฺตโก;
จนฺทนี ธาตุปูชี จ,
ปุลินุปฺปาทโกปิ จ.
ตรโณ ธมฺมรุจิโก,
สาลมณฺฑปิโย ตถา;
สตานิ ทฺเว โหนฺติ คาถา,
อูนวีสติเมว จ.