5.10 จุนฺทตฺเถรอปทาน
“สิทฺธตฺถสฺส ภควโต,
โลกเชฏฺฐสฺส ตาทิโน;
อคฺฆิยํ การยิตฺวาน,
ชาติปุปฺเผหิ ฉาทยิํ.
นิฏฺฐาเปตฺวาน ตํ ปุปฺผํ,
พุทฺธสฺส อุปนามยิํ;
ปุปฺผาวเสสํ ปคฺคยฺห,
พุทฺธสฺส อภิโรปยิํ.
กญฺจนคฺฆิยสงฺกาสํ,
พุทฺธํ โลกคฺคนายกํ;
ปสนฺนจิตฺโต สุมโน,
ปุปฺผคฺฆิยมุปานยิํ.
วิติณฺณกงฺโข สมฺพุทฺโธ,
ติณฺโณเฆหิ ปุรกฺขโต;
ภิกฺขุสํเฆ นิสีทิตฺวา,
อิมา คาถา อภาสถ._
‘ทิพฺพคนฺธํ ปวายนฺตํ,
โย เม ปุปฺผคฺฆิยํ อทา;
ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ,
สุณาถ มม ภาสโต.
อิโต จุโต อยํ โปโส,_
เทวสงฺฆปุรกฺขโต;
ชาติปุปฺเผหิ ปริกิณฺโณ,
เทวโลกํ คมิสฺสติ.
อุพฺพิทฺธํ ภวนํ ตสฺส,_
โสวณฺณญฺจ มณีมยํ;
พฺยมฺหํ ปาตุภวิสฺสติ,
ปุญฺญกมฺมปฺปภาวิตํ.
จตุสตฺตติกฺขตฺตุํ โส,
เทวรชฺชํ กริสฺสติ;
อนุโภสฺสติ สมฺปตฺติํ,
อจฺฉราหิ ปุรกฺขโต.
ปถพฺยา รชฺชํ ติสตํ,
วสุธํ อาวสิสฺสติ;
ปญฺจสตฺตติกฺขตฺตุญฺจ,
จกฺกวตฺตี ภวิสฺสติ.
ทุชฺชโย นาม นาเมน,
เหสฺสติ มนุชาธิโป;
อนุโภตฺวาน ตํ ปุญฺญํ,
สกกมฺมํ อปสฺสิโต.
วินิปาตํ อคนฺตฺวาน,
มนุสฺสตฺตํ คมิสฺสติ;
หิรญฺญํ ตสฺส นิจิตํ,
โกฏิสตมนปฺปกํ.
นิพฺพตฺติสฺสติ โยนิมฺหิ,
พฺราหฺมเณ โส ภวิสฺสติ;
วงฺคนฺตสฺส สุโต ธีมา,
สาริยา โอรโส ปิโย.
โส จ ปจฺฉา ปพฺพชิตฺวา,
องฺคีรสสฺส สาสเน;
จูฬจุนฺโทติ นาเมน,
เหสฺสติ สตฺถุ สาวโก.
สามเณโรว โส สนฺโต,
ขีณาสโว ภวิสฺสติ;
สพฺพาสเว ปริญฺญาย,
นิพฺพายิสฺสตินาสโว’.
อุปฏฺฐหิํ มหาวีรํ,_
อญฺเญ จ เปสเล พหู;
ภาตรํ เม จุปฏฺฐาสิํ,
อุตฺตมตฺถสฺส ปตฺติยา._
ภาตรํ เม อุปฏฺฐิตฺวา,
ธาตุํ ปตฺตมฺหิ โอหิย;
สมฺพุทฺธํ อุปนาเมสิํ,
โลกเชฏฺฐํ นราสภํ.
อุโภ หตฺเถหิ ปคฺคยฺห,_
พุทฺโธ โลเก สเทวเก;
สนฺทสฺสยนฺโต ตํ ธาตุํ,
กิตฺตยิ อคฺคสาวกํ.
จิตฺตญฺจ สุวิมุตฺตํ เม,
สทฺธา มยฺหํ ปติฏฺฐิตา;
สพฺพาสเว ปริญฺญาย,
วิหรามิ อนาสโว.
ปฏิสมฺภิทานุปฺปตฺตา,
วิโมกฺขาปิ จ ผสฺสิตา;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (1246)
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา จุนฺโท เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
จุนฺทตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
อุปาลิวคฺโค ปญฺจโม.
ตสฺสุทฺทานํ
อุปาลิ โสโณ ภทฺทิโย,_
สนฺนิฏฺฐาปกหตฺถิโย;
ฉทนํ เสยฺยจงฺกมํ,
สุภทฺโท จุนฺทสวฺหโย;
คาถาสตํ สตาลีสํ,
จตโสฺส จ ตทุตฺตริ.