7.10 ปุปฺผจงฺโกฏิยตฺเถรอปทาน
“อภีตรูปํ สีหํว,
ครุฬคฺคํว ปกฺขินํ;
พฺยคฺฆูสภํว ปวรํ,
อภิชาตํว เกสริํ.
สิขิํ ติโลกสรณํ,
อเนชํ อปราชิตํ;
นิสินฺนํ สมณานคฺคํ,
ภิกฺขุสํฆปุรกฺขตํ.
จงฺโกฏเก ฐเปตฺวาน,
อโนชํ ปุปฺผมุตฺตมํ;
สห จงฺโกฏเกเนว,
พุทฺธเสฏฺฐํ สโมกิริํ.
เตน จิตฺตปฺปสาเทน,
ทฺวิปทินฺท นราสภ;
ปตฺโตมฺหิ อจลํ ฐานํ,
หิตฺวา ชยปราชยํ.
เอกตฺติํเส อิโต กปฺเป,
ยํ กมฺมมกริํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
พุทฺธปูชายิทํ ผลํ.
สมฺปุณฺเณ ติํสกปฺปมฺหิ,
เทวภูติสนามกา;
สตฺตรตนสมฺปนฺนา,
ปญฺจาสุํ จกฺกวตฺติโน.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (1412)
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปุปฺผจงฺโกฏิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
ปุปฺผจงฺโกฏิยตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
สกจินฺตนิยวคฺโค สตฺตโม.
ตสฺสุทฺทานํ
สกจินฺตี อโวปุปฺผี,
สปจฺจาคมเนน จ;
ปรปฺปสาที ภิสโท,
สุจินฺติ วตฺถทายโก.
อมฺพทายี จ สุมโน,
ปุปฺผจงฺโกฏกีปิ จ;
คาเถกสตฺตติ วุตฺตา,
คณิตา อตฺถทสฺสิภิ.