8.10 ติปทุมิยตฺเถรอปทาน
“ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน,
สพฺพธมฺมาน ปารคู;
ทนฺโต ทนฺตปริวุโต,
นครา นิกฺขมี ตทา.
นคเร หํสวติยํ,
อโหสิํ มาลิโก ตทา;
ยํ ตตฺถ อุตฺตมํ ตีณิ,
ปทฺมปุปฺผานิ อคฺคหิํ.
‘อทฺทสํ วิรชํ พุทฺธํ,
ปฏิมคฺคนฺตราปเณ;
สห ทิสฺวาน สมฺพุทฺธํ,
เอวํ จินฺเตสหํ ตทา.
กิํ เม อิเมหิ ปุปฺเผหิ,
รญฺโญ อุปนิเตหิ เม;
คามํ วา คามเขตฺตํ วา,
สหสฺสํ วา ลเภยฺยหํ.
อทนฺตทมนํ วีรํ,
สพฺพสตฺตสุขาวหํ;
โลกนาถํ ปูชยิตฺวา,
ลจฺฉามิ อมตํ ธนํ’.
เอวาหํ จินฺตยิตฺวาน,
สกํ จิตฺตํ ปสาทยิํ;
ตีณิ โลหิตเก คยฺห,
อากาเส อุกฺขิปิํ ตทา.
มยา อุกฺขิตฺตมตฺตมฺหิ,
อากาเส ปตฺถริํสุ เต;
ธาริํสุ มตฺถเก ตตฺถ,
อุทฺธํวณฺฏา อโธมุขา._
เย เกจิ มนุชา ทิสฺวา,
อุกฺกุฏฺฐิํ สมฺปวตฺตยุํ;_
เทวตา อนฺตลิกฺขมฺหิ,
สาธุการํ ปวตฺตยุํ.
อจฺเฉรํ โลเก อุปฺปนฺนํ,
พุทฺธเสฏฺฐสฺส วาหสา;
สพฺเพ ธมฺมํ สุณิสฺสาม,
ปุปฺผานํ วาหสา มยํ.
ปทุมุตฺตโร โลกวิทู,
อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห;
วีถิยญฺหิ ฐิโต สนฺโต,
อิมา คาถา อภาสถ._
‘โย โส พุทฺธํ อปูเชสิ,
รตฺตปทฺเมหิ มาณโว;
ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ,
สุณาถ มม ภาสโต.
ติํสกปฺปสหสฺสานิ,
เทวโลเก รมิสฺสติ;
ติํสกปฺปานิ เทวินฺโท,
เทวรชฺชํ กริสฺสติ.
มหาวิตฺถาริกํ นาม,
พฺยมฺหํ เหสฺสติ ตาวเท;
ติโยชนสตุพฺพิทฺธํ,
ทิยฑฺฒสตวิตฺถตํ.
จตฺตาริสตสหสฺสานิ,
นิยฺยูหา จ สุมาปิตา;
กูฏาคารวรูเปตา,
มหาสยนมณฺฑิตา.
โกฏิสตสหสฺสิโย,
ปริวาเรสฺสนฺติ อจฺฉรา;
กุสลา นจฺจคีตสฺส,
วาทิเตปิ ปทกฺขิณา.
เอตาทิเส พฺยมฺหวเร,
นารีคณสมากุเล;
วสฺสิสฺสติ ปุปฺผวโสฺส,
ทิพฺโพ โลหิตโก สทา.
ภิตฺติขีเล นาคทนฺเต,
ทฺวารพาหาย โตรเณ;
จกฺกมตฺตา โลหิตกา,
โอลมฺพิสฺสนฺติ ตาวเท.
ปตฺเตน ปตฺตสญฺฉนฺเน,
อนฺโตพฺยมฺหวเร อิมํ;
อตฺถริตฺวา ปารุปิตฺวา,
ตุวฏฺฏิสฺสนฺติ ตาวเท.
ภวนํ ปริวาเรตฺวา,
สมนฺตา สตโยชเน;
เตปิ ปทฺมา โลหิตกา,
ทิพฺพคนฺธํ ปวายเร.
ปญฺจสตฺตติกฺขตฺตุญฺจ,
จกฺกวตฺตี ภวิสฺสติ;
ปเทสรชฺชํ วิปุลํ,
คณนาโต อสงฺขิยํ.
สมฺปตฺติโย ทุเว ภุตฺวา,
อนีติ อนุปทฺทโว;
สมฺปตฺเต ปริโยสาเน,
นิพฺพานํ ปาปุณิสฺสติ’.
สุทิฏฺโฐ วต เม พุทฺโธ,
วาณิชฺชํ สุปโยชิตํ;
ปทฺมานิ ตีณิ ปูเชตฺวา,
อนุโภสิํ ติสมฺปทา.
อชฺช เม ธมฺมปฺปตฺตสฺส,
วิปฺปมุตฺตสฺส สพฺพโส;
สุปุปฺผิตํ โลหิตกํ,
ธารยิสฺสติ มตฺถเก.
มม กมฺมํ กเถนฺตสฺส,
ปทุมุตฺตรสตฺถุโน;
สตปาณสหสฺสานํ,
ธมฺมาภิสมโย อหุ.
สตสหสฺสิโต กปฺเป,
ยํ พุทฺธมภิปูชยิํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ,
ติปทุมานิทํ ผลํ.
กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ,
ภวา สพฺเพ สมูหตา;
สพฺพาสวา ปริกฺขีณา,
นตฺถิ ทานิ ปุนพฺภโว.
ปฏิสมฺภิทา จตโสฺส,
_ …เป… _
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ”. (1486)
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ติปทุมิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ.
ติปทุมิยตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํ.
นาคสมาลวคฺโค อฏฺฐโม.
ตสฺสุทฺทานํ
นาคสมาโล ปทสญฺญี,
สญฺญกาลุวทายโก;
เอกสญฺญี ติณสนฺถาโร,
สูจิปาฏลิปุปฺผิโย;
ฐิตญฺชลี ติปทุมี,
คาถาโย ปญฺจสตฺตติ.