3.1.1 ยุธญฺชยจริย
1.
269
“ยทาหํ อมิตยโส,
ราชปุตฺโต ยุธญฺชโย;
อุสฺสาวพินฺทุํ สูริยาตเป,_
ปติตํ ทิสฺวาน สํวิชิํ.
2.
270
ตญฺเญวาธิปติํ กตฺวา,
สํเวคมนุพฺรูหยิํ;
มาตาปิตู จ วนฺทิตฺวา,
ปพฺพชฺชมนุยาจหํ.
3.
271
ยาจนฺติ มํ ปญฺชลิกา,
สเนคมา สรฏฺฐกา;
‘อชฺเชว ปุตฺต ปฏิปชฺช,
อิทฺธํ ผีตํ มหามหิํ’._
4.
272
สราชเก สโหโรเธ,
สเนคเม สรฏฺฐเก;
กรุณํ ปริเทวนฺเต,
อนเปกฺโขว ปริจฺจชิํ.
5.
273
เกวลํ ปถวิํ รชฺชํ,
ญาติปริชนํ ยสํ;
จชมาโน น จินฺเตสิํ,
โพธิยาเยว การณา.
6.
274
มาตาปิตา น เม เทสฺสา,
นปิ เม เทสฺสํ มหายสํ;
สพฺพญฺญุตํ ปิยํ มยฺหํ,
ตสฺมา รชฺชํ ปริจฺจชินฺ”ติ.
275
ยุธญฺชยจริยํ ปฐมํ.