3.1.4 ภิสจริย
34.
305
“ปุนาปรํ ยทา โหมิ,
กาสีนํ ปุรวรุตฺตเม;
ภคินี จ ภาตโร สตฺต,
นิพฺพตฺตา โสตฺถิเย กุเล.
35.
306
เอเตสํ ปุพฺพโช อาสิํ,
หิรีสุกฺกมุปาคโต;
ภวํ ทิสฺวาน ภยโต,
เนกฺขมฺมาภิรโต อหํ.
36.
307
มาตาปิตูหิ ปหิตา,
สหายา เอกมานสา;
กาเมหิ มํ นิมนฺเตนฺติ,
‘กุลวํสํ ธเรหิ’ติ.
37.
308
ยํ เตสํ วจนํ วุตฺตํ,
คิหีธมฺเม สุขาวหํ;
ตํ เม อโหสิ กฐินํ,
ตตฺตผาลสมํ วิย.
38.
309
เต มํ ตทา อุกฺขิปนฺตํ,
ปุจฺฉิํสุ ปตฺถิตํ มม;
‘กิํ ตฺวํ ปตฺถยเส สมฺม,
ยทิ กาเม น ภุญฺชสิ’.
39.
310
เตสาหํ เอวมวจํ,
อตฺถกาโม หิเตสินํ;
‘นาหํ ปตฺเถมิ คิหีภาวํ,
เนกฺขมฺมาภิรโต อหํ’.
40.
311
เต มยฺหํ วจนํ สุตฺวา,
ปิตุ มาตุ จ สาวยุํ;
มาตาปิตา เอวมาหุ,
‘สพฺเพว ปพฺพชาม โภ’.
41.
312
อุโภ มาตาปิตา มยฺหํ,_
ภคินี จ สตฺต ภาตโร;
อมิตธนํ ฉฑฺฑยิตฺวา,
ปาวิสิมฺหา มหาวนนฺ”ติ.
313
ภิสจริยํ จตุตฺถํ.