3.1.5 โสณปณฺฑิตจริย
42.
314
“ปุนาปรํ ยทา โหมิ,
นคเร พฺรหฺมวฑฺฒเน;
ตตฺถ กุลวเร เสฏฺเฐ,
มหาสาเล อชายหํ.
43.
315
ตทาปิ โลกํ ทิสฺวาน,
อนฺธีภูตํ ตโมตฺถฏํ;
จิตฺตํ ภวโต ปติกุฏติ,
ตุตฺตเวคหตํ วิย.
44.
316
ทิสฺวาน วิวิธํ ปาปํ,
เอวํ จินฺเตสหํ ตทา;
‘กทาหํ เคหา นิกฺขมฺม,
ปวิสิสฺสามิ กานนํ’.
45.
317
ตทาปิ มํ นิมนฺเตสุํ,
กามโภเคหิ ญาตโย;
เตสมฺปิ ฉนฺทมาจิกฺขิํ,
‘มา นิมนฺเตถ เตหิ มํ’.
46.
318
โย เม กนิฏฺฐโก ภาตา,
นนฺโท นามาสิ ปณฺฑิโต;
โสปิ มํ อนุสิกฺขนฺโต,
ปพฺพชฺชํ สมโรจยิ.
47.
319
อหํ โสโณ จ นนฺโท จ,
อุโภ มาตาปิตา มม;_
ตทาปิ โภเค ฉฑฺเฑตฺวา,
ปาวิสิมฺหา มหาวนนฺ”ติ.
320
โสณปณฺฑิตจริยํ ปญฺจมํ.