“สาโม ยทา วเน อาสิํ, สกฺเกน อภินิมฺมิโต; ปวเน สีหพฺยคฺเฆ จ, เมตฺตาย มุปนามยิํ.
สีหพฺยคฺเฆหิ ทีปีหิ, อจฺเฉหิ มหิเสหิ จ; ปสทมิควราเหหิ, ปริวาเรตฺวา วเน วสิํ.
น มํ โกจิ อุตฺตสติ, นปิ ภายามิ กสฺสจิ; เมตฺตาพเลนุปตฺถทฺโธ, รมามิ ปวเน ตทา”ติ.
สุวณฺณสามจริยํ เตรสมํ.
