น เตน เถโร โส โหติ, เยนสฺส ปลิตํ สิโร; ปริปกฺโก วโย ตสฺส, “โมฆชิณฺโณ”ติ วุจฺจติ.
ยมฺหิ สจฺจญฺจ ธมฺโม จ, อหิํสา สํยโม ทโม; ส เว วนฺตมโล ธีโร, “เถโร” อิติ ปวุจฺจติ.
