13.1.10 สรภมิคชาตก
“อาสีเสเถว ปุริโส,
น นิพฺพินฺเทยฺย ปณฺฑิโต;
ปสฺสามิ โวหํ อตฺตานํ,
ยถา อิจฺฉิํ ตถา อหุ.
อาสีเสเถว ปุริโส,
น นิพฺพินฺเทยฺย ปณฺฑิโต;
ปสฺสามิ โวหํ อตฺตานํ,
อุทกา ถลมุพฺภตํ._
วายเมเถว ปุริโส,
น นิพฺพินฺเทยฺย ปณฺฑิโต;
ปสฺสามิ โวหํ อตฺตานํ,
ยถา อิจฺฉิํ ตถา อหุ.
วายเมเถว ปุริโส,
น นิพฺพินฺเทยฺย ปณฺฑิโต;
ปสฺสามิ โวหํ อตฺตานํ,
อุทกา ถลมุพฺภตํ._
ทุกฺขูปนีโตปิ นโร สปญฺโญ,
อาสํ น ฉินฺเทยฺย สุขาคมาย;
พหู หิ ผสฺสา อหิตา หิตา จ,
อวิตกฺกิตา มจฺจมุปพฺพชนฺติ.
อจินฺติตมฺปิ ภวติ,
จินฺติตมฺปิ วินสฺสติ;
น หิ จินฺตามยา โภคา,
อิตฺถิยา ปุริสสฺส วา”._
“สรภํ คิริทุคฺคสฺมิํ,
ยํ ตฺวํ อนุสรี ปุเร;
อลีนจิตฺตสฺส ตุวํ,
วิกฺกนฺตมนุชีวสิ.
โย ตํ วิทุคฺคา นรกา สมุทฺธริ,
สิลาย โยคฺคํ สรโภ กริตฺวา;
ทุกฺขูปนีตํ มจฺจุมุขา ปโมจยิ,
อลีนจิตฺตํ ต มิคํ วเทสิ”.
“กิํ ตฺวํ นุ ตตฺเถว ตทา อโหสิ,
อุทาหุ เต โกจิ นํ เอตทกฺขา;_
วิวฏฺฏจฺฉทฺโท นุสิ สพฺพทสฺสี,
ญาณํ นุ เต พฺราหฺมณ ภิํสรูปํ”.
“น เจวหํ ตตฺถ ตทา อโหสิํ,
น จาปิ เม โกจิ นํ เอตทกฺขา;
คาถาปทานญฺจ สุภาสิตานํ,
อตฺถํ ตทาเนนฺติ ชนินฺท ธีรา”.
“อาทาย ปตฺติํ ปรวิริยฆาติํ,
จาเป สรํ กิํ วิจิกิจฺฉเส ตุวํ;
นุนฺโน สโร สรภํ หนฺตุ ขิปฺปํ,
อนฺนญฺหิ เอตํ วรปญฺญ รญฺโญ”.
“อทฺธา ปชานามิ อหมฺปิ เอตํ,
อนฺนํ มิโค พฺราหฺมณ ขตฺติยสฺส;
ปุพฺเพ กตญฺจ อปจายมาโน,
ตสฺมา มิคํ สรภํ โน หนามิ”.
“เนโส มิโค มหาราช,
อสุเรโส ทิสมฺปติ;
เอตํ หนฺตฺวา มนุสฺสินฺท,
ภวสฺสุ อมราธิโป.
สเจ จ ราชา วิจิกิจฺฉเส ตุวํ,
หนฺตุํ มิคํ สรภํ สหายกํ;
สปุตฺตทาโร นรวีรเสฏฺฐ,
คนฺตา ตุวํ เวตรณิํ ยมสฺส”.
“กามํ อหํ ชานปทา จ สพฺเพ,
ปุตฺตา จ ทารา จ สหายสงฺฆา;
คจฺเฉมุ ตํ เวตรณิํ ยมสฺส,
น เตฺวว หญฺโญ มม ปาณโท โย.
อยํ มิโค กิจฺฉคตสฺส มยฺหํ,
เอกสฺส กตฺตา วิวนสฺมิ โฆเร;
ตํ ตาทิสํ ปุพฺพกิจฺจํ สรนฺโต,
ชานํ มหาพฺรเหฺม กถํ หเนยฺยํ”.
“มิตฺตาภิราธี จิรเมว ชีว,
รชฺชํ อิมํ ธมฺมคุเณ ปสาส;
นารีคเณหิ ปริจาริยนฺโต,
โมทสฺสุ รฏฺเฐ ติทิเวว วาสโว.
อกฺโกธโน นิจฺจปสนฺนจิตฺโต,
สพฺพาติถี ยาจโยโค ภวิตฺวา;
ทตฺวา จ ภุตฺวา จ ยถานุภาวํ,
อนินฺทิโต สคฺคมุเปหิ ฐานนฺ”ติ. (1930)
สรภมิคชาตกํ ทสมํ.
เตรสกนิปาตํ นิฏฺฐิตํ.
ตสฺสุทฺทานํ
วรอมฺพ กุฐาริ สหํสวโร,
อถรญฺญสฺมิํ ทูตกปญฺจมโก;
อถ โพธิ อกิตฺติ สุตกฺกรินา,
อถ รุรุมิเคนปโร สรโภติ.