13.1.6 กาลิงฺคโพธิชาตก
ราชา กาลิงฺโค จกฺกวตฺติ,
ธมฺเมน ปถวิมนุสาสํ;
อคมา โพธิสมีปํ,
นาเคน มหานุภาเวน.
กาลิงฺโค ภารทฺวาโช จ,
ราชานํ กาลิงฺคํ สมณโกลญฺญํ;
จกฺกํ วตฺตยโต ปริคฺคเหตฺวา,
ปญฺชลี อิทมโวจ.
“ปจฺโจโรห มหาราช,
ภูมิภาโค ยถา สมณุคฺคโต;
อิธ อนธิวรา พุทฺธา,_
อภิสมฺพุทฺธา วิโรจนฺติ.
ปทกฺขิณโต อาวฏฺฏา,
ติณลตา อสฺมิํ ภูมิภาคสฺมิํ;
ปถวิยา นาภิยํ มณฺโฑ,
อิติ โน สุตํ มนฺเต มหาราช._
สาครปริยนฺตาย,
เมทินิยา สพฺพภูตธรณิยา;
ปถวิยา อยํ มณฺโฑ,
โอโรหิตฺวา นโม กโรหิ.
เย เต ภวนฺติ นาคา จ,
อภิชาตา จ กุญฺชรา;
เอตฺตาวตา ปเทสํ เต,
นาคา เนว มุปยนฺติ.
อภิชาโต นาโค กามํ,
เปเสหิ กุญฺชรํ ทนฺติํ;
เอตฺตาวตา ปเทโส,
สกฺกา นาเคน มุปคนฺตุํ.
ตํ สุตฺวา ราชา กาลิงฺโค,
เวยฺยญฺชนิกวโจ นิสาเมตฺวา;
สมฺเปเสสิ นาคํ ญสฺสาม,
มยํ ยถิมสฺสิทํ วจนํ”.
สมฺเปสิโต จ รญฺญา,
นาโค โกญฺโจว อภินทิตฺวาน;
ปฏิสกฺกิตฺวา นิสีทิ,
ครุํว ภารํ อสหมาโน.
กาลิงฺคภารทฺวาโช,
นาคํ ขีณายุกํ วิทิตฺวาน;
ราชานํ กาลิงฺคํ,
ตรมาโน อชฺฌภาสิตฺถ;
“อญฺญํ สงฺกม นาคํ,
นาโค ขีณายุโก มหาราช”.
ตํ สุตฺวา กาลิงฺโค,
ตรมาโน สงฺกมี นาคํ;
สงฺกนฺเตว รญฺเญ,
นาโค ตตฺเถว ปติ ภุมฺยา;
เวยฺยญฺชนิกวโจ,
ยถา ตถา อหุ นาโค.
กาลิงฺโค ราชา กาลิงฺคํ,
พฺราหฺมณํ เอตทโวจ;
“ตฺวเมว อสิ สมฺพุทฺโธ,
สพฺพญฺญู สพฺพทสฺสาวี”.
ตํ อนธิวาเสนฺโต กาลิงฺคํ,
พฺราหฺมโณ อิทมโวจ;
“เวยฺยญฺชนิกา หิ มยํ,
พุทฺธา สพฺพญฺญุโน มหาราช.
สพฺพญฺญู สพฺพวิทู จ,
พุทฺธา น ลกฺขเณน ชานนฺติ;
อาคมพลสา หิ มยํ,
พุทฺธา สพฺพํ ปชานนฺติ”.
มหยิตฺวา สมฺโพธิํ,
นานาตุริเยหิ วชฺชมาเนหิ;
มาลาวิเลปนํ อภิหริตฺวา,
อถ ราชา มนุปายาสิ.
สฏฺฐิ วาหสหสฺสานิ,
ปุปฺผานํ สนฺนิปาตยิ;
ปูเชสิ ราชา กาลิงฺโค,
โพธิมณฺฑมนุตฺตรนฺติ.
กาลิงฺคโพธิชาตกํ ฉฏฺฐํ.