“น หิ วณฺเณน สมฺปนฺนา, มญฺชุกา ปิยทสฺสนา; ขรวาจา ปิยา โหติ, อสฺมิํ โลเก ปรมฺหิ จ.
นนุ ปสฺสสิมํ กาฬิํ, ทุพฺพณฺณํ ติลกาหตํ; โกกิลํ สณฺหวาเจน, พหูนํ ปาณินํ ปิยํ.
ตสฺมา สขิลวาจสฺส, มนฺตภาณี อนุทฺธโต; อตฺถํ ธมฺมญฺจ ทีเปติ, มธุรํ ตสฺส ภาสิตนฺ”ติ.
สุชาตชาตกํ นวมํ.
