“สพฺพกามททํ กุมฺภํ, กุฏํ ลทฺธาน ธุตฺตโก; ยาว นํ อนุปาเลติ, ตาว โส สุขเมธติ.
ยทา มตฺโต จ ทิตฺโต จ, ปมาทา กุมฺภมพฺภิทา; ตทา นคฺโค จ โปตฺโถ จ, ปจฺฉา พาโล วิหญฺญติ.
เอวเมว โย ธนํ ลทฺธา, ปมตฺโต ปริภุญฺชติ; ปจฺฉา ตปฺปติ ทุมฺเมโธ, กุฏํ ภิตฺวาว ธุตฺตโก”ติ.
สุราฆฏชาตกํ ปฐมํ.
