4.1.1 จูฬกาลิงฺคชาตก
1.
883
“วิวรถิมาสํ ทฺวารํ,
นครํ ปวิสนฺตุ อรุณราชสฺส;
สีเหน สุสิฏฺเฐน,
สุรกฺขิตํ นนฺทิเสเนน”.
2.
884
“ชโย กลิงฺคานมสยฺหสาหินํ,
ปราชโย อนโย อสฺสกานํ;
อิจฺเจว เต ภาสิตํ พฺรหฺมจาริ,_
น อุชฺชุภูตา วิตถํ ภณนฺติ”.
3.
885
“เทวา มุสาวาทมุปาติวตฺตา,
สจฺจํ ธนํ ปรมํ เตสุ สกฺก;
ตํ เต มุสา ภาสิตํ เทวราช,
กิํ วา ปฏิจฺจ มฆวา มหินฺท”.
4.
886
“นนุ เต สุตํ พฺราหฺมณ ภญฺญมาเน,
เทวา น อิสฺสนฺติ ปุริสปรกฺกมสฺส;
ทโม สมาธิ มนโส อเภชฺโช,
อพฺยคฺคตา นิกฺกมนญฺจ กาเล;
ทฬฺหญฺจ วิริยํ ปุริสปรกฺกโม จ,
เตเนว อาสิ วิชโย อสฺสกานนฺ”ติ.
887
จูฬกาลิงฺคชาตกํ ปฐมํ.