4.2.8 กณเวรชาตก
69.
970
“ยํ ตํ วสนฺตสมเย,
กณเวเรสุ ภาณุสุ;
สามํ พาหาย ปีเฬสิ,
สา ตํ อาโรคฺยมพฺรวิ”.
70.
971
“อมฺโภ น กิร สทฺเธยฺยํ,
ยํ วาโต ปพฺพตํ วเห;
ปพฺพตญฺเจ วเห วาโต,
สพฺพมฺปิ ปถวิํ วเห;
ยตฺถ สามา กาลกตา,
สา มํ อาโรคฺยมพฺรวิ”.
71.
972
“น เจว สา กาลกตา,
น จ สา อญฺญมิจฺฉติ;
เอกภตฺติกินี สามา,
ตเมว อภิกงฺขติ”.
72.
973
“อสนฺถุตํ มํ จิรสนฺถุเตน,
นิมีนิ สามา อธุวํ ธุเวน;
มยาปิ สามา นิมิเนยฺย อญฺญํ,
อิโต อหํ ทูรตรํ คมิสฺสนฺ”ติ._
974
กณเวรชาตกํ อฏฺฐมํ.