4.5.8 อรญฺญชาตก
189.
1126
“อรญฺญา คามมาคมฺม,
กิํสีลํ กิํวตํ อหํ;
ปุริสํ ตาต เสเวยฺยํ,
ตํ เม อกฺขาหิ ปุจฺฉิโต”.
190.
1127
“โย ตํ วิสฺสาสเย ตาต,
วิสฺสาสญฺจ ขเมยฺย เต;
สุสฺสูสี จ ติติกฺขี จ,
ตํ ภเชหิ อิโต คโต.
191.
1128
ยสฺส กาเยน วาจาย,
มนสา นตฺถิ ทุกฺกฏํ;
อุรสีว ปติฏฺฐาย,_
ตํ ภเชหิ อิโต คโต.
192.
1129
หลิทฺทิราคํ กปิจิตฺตํ,
ปุริสํ ราควิราคินํ;
ตาทิสํ ตาต มา เสวิ,
นิมฺมนุสฺสมฺปิ เจ สิยา”ติ.
1130
อรญฺญชาตกํ อฏฺฐมํ.