7.1.3 สุตนุชาตก
15.
1501
“ราชา เต ภตฺตํ ปาเหสิ,
สุจิํ มํสูปเสจนํ;
มฆเทวสฺมิํ อธิวตฺเถ,
เอหิ นิกฺขมฺม ภุญฺชสุ”.
16.
1502
“เอหิ มาณว โอเรน,
ภิกฺขมาทาย สูปิตํ;
ตฺวญฺจ มาณว ภิกฺขา จ,
อุโภ ภกฺขา ภวิสฺสถ”._
17.
1503
“อปฺปเกน ตุวํ ยกฺข,
ถุลฺลมตฺถํ ชหิสฺสสิ;
ภิกฺขํ เต นาหริสฺสนฺติ,
ชนา มรณสญฺญิโน.
18.
1504
ลทฺธาย ยกฺขา ตว นิจฺจภิกฺขํ,
สุจิํ ปณีตํ รสสา อุเปตํ;
ภิกฺขญฺจ เต อาหริโย นโร อิธ,
สุทุลฺลโภ เหหิติ ภกฺขิเต มยิ”.
19.
1505
“มเมว สุตโน อตฺโถ,
ยถา ภาสสิ มาณว;
มยา ตฺวํ สมนุญฺญาโต,
โสตฺถิํ ปสฺสาหิ มาตรํ.
20.
1506
ขคฺคํ ฉตฺตญฺจ ปาติญฺจ,
คจฺฉมาทาย มาณว;
โสตฺถิํ ปสฺสตุ เต มาตา,
ตฺวญฺจ ปสฺสาหิ มาตรํ”.
21.
1507
“เอวํ ยกฺข สุขี โหหิ,
สห สพฺเพหิ ญาติภิ;
ธนญฺจ เม อธิคตํ,
รญฺโญ จ วจนํ กตนฺ”ติ.
1508
สุตนุชาตกํ ตติยํ.