7.1.7 สตฺตุภสฺตชาตก
“วิพฺภนฺตจิตฺโต กุปิตินฺทฺริโยสิ,
เนตฺเตหิ เต วาริคณา สวนฺติ;
กิํ เต นฏฺฐํ กิํ ปน ปตฺถยาโน,
อิธาคมา พฺรเหฺม ตทิงฺฆ พฺรูหิ”._
“มิเยฺยถ ภริยา วชโต มมชฺช,
อคจฺฉโต มรณมาห ยกฺโข;
เอเตน ทุกฺเขน ปเวธิโตสฺมิ,
อกฺขาหิ เม เสนก เอตมตฺถํ”.
“พหูนิ ฐานานิ วิจินฺตยิตฺวา,
ยเมตฺถ วกฺขามิ ตเทว สจฺจํ;
มญฺญามิ เต พฺราหฺมณ สตฺตุภสฺตํ,
อชานโต กณฺหสปฺโป ปวิฏฺโฐ.
อาทาย ทณฺฑํ ปริสุมฺภ ภสฺตํ,
ปเสฺสฬมูคํ อุรคํ ทุชิวฺหํ;
ฉินฺทชฺช กงฺขํ วิจิกิจฺฉิตานิ,
ภุชงฺคมํ ปสฺส ปมุญฺจ ภสฺตํ”.
สํวิคฺครูโป ปริสาย มชฺเฌ,
โส พฺราหฺมโณ สตฺตุภสฺตํ ปมุญฺจิ;
อถ นิกฺขมิ อุรโค อุคฺคเตโช,
อาสีวิโส สปฺโป ผณํ กริตฺวา.
“สุลทฺธลาภา ชนกสฺส รญฺโญ,
โย ปสฺสตี เสนกํ สาธุปญฺญํ;
วิวฏฺฏฉทฺโท นุสิ สพฺพทสฺสี,
ญาณํ นุ เต พฺราหฺมณ ภิํสรูปํ”.
“อิมานิ เม สตฺตสตานิ อตฺถิ,
คณฺหาหิ สพฺพานิ ททามิ ตุยฺหํ;
ตยา หิ เม ชีวิตมชฺช ลทฺธํ,
อโถปิ ภริยาย มกาสิ โสตฺถิํ”.
“น ปณฺฑิตา เวตนมาทิยนฺติ,
จิตฺราหิ คาถาหิ สุภาสิตาหิ;
อิโตปิ เต พฺรเหฺม ททนฺตุ วิตฺตํ,_
อาทาย ตฺวํ คจฺฉ สกํ นิเกตนฺ”ติ.
สตฺตุภสฺตชาตกํ สตฺตมํ.