7.2.10 กุมฺมาสปิณฺฑิชาตก
“น กิรตฺถิ อโนมทสฺสิสุ,
ปาริจริยา พุทฺเธสุ อปฺปิกา;
สุกฺขาย อโลณิกาย จ,
ปสฺสผลํ กุมฺมาสปิณฺฑิยา.
หตฺถิควสฺสา จิเม พหู,
ธนธญฺญํ ปถวี จ เกวลา;
นาริโย จิมา อจฺฉรูปมา,
ปสฺส ผลํ กุมฺมาสปิณฺฑิยา”.
“อภิกฺขณํ ราชกุญฺชร,
คาถา ภาสสิ โกสลาธิป;
ปุจฺฉามิ ตํ รฏฺฐวฑฺฒน,
พาฬฺหํ ปีติมโน ปภาสสิ”.
“อิมสฺมิญฺเญว นคเร,
กุเล อญฺญตเร อหุํ;
ปรกมฺมกโร อาสิํ,
ภตโก สีลสํวุโต.
กมฺมาย นิกฺขมนฺโตหํ,
จตุโร สมเณทฺทสํ;
อาจารสีลสมฺปนฺเน,
สีติภูเต อนาสเว.
เตสุ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา,
นิสีเทตฺวา ปณฺณสนฺถเต;
อทํ พุทฺธาน กุมฺมาสํ,
ปสนฺโน เสหิ ปาณิภิ.
ตสฺส กมฺมสฺส กุสลสฺส,
อิทํ เม เอทิสํ ผลํ;_
อนุโภมิ อิทํ รชฺชํ,
ผีตํ ธรณิมุตฺตมํ”.
“ททํ ภุญฺช มา จ ปมาโท,
จกฺกํ วตฺตย โกสลาธิป;
มา ราช อธมฺมิโก อหุ,
ธมฺมํ ปาลย โกสลาธิป”.
“โสหํ ตเทว ปุนปฺปุนํ,
วฏุมํ อาจริสฺสามิ โสภเน;
อริยาจริตํ สุโกสเล,
อรหนฺโต เม มนาปาว ปสฺสิตุํ.
เทวี วิย อจฺฉรูปมา,
มชฺเฌ นาริคณสฺส โสภสิ;
กิํ กมฺมมกาสิ ภทฺทกํ,
เกนาสิ วณฺณวตี สุโกสเล”.
“อมฺพฏฺฐกุลสฺส ขตฺติย,
ทาสฺยาหํ ปรเปสิยา อหุํ;
สญฺญตา จ ธมฺมชีวินี,
สีลวตี จ อปาปทสฺสนา.
อุทฺธฏภตฺตํ อหํ ตทา,_
จรมานสฺส อทาสิ ภิกฺขุโน;
วิตฺตา สุมนา สยํ อหํ,
ตสฺส กมฺมสฺส ผลํ มเมทิสนฺ”ติ.
กุมฺมาสปิณฺฑิชาตกํ ทสมํ.