1.12 อุรคเปตวตฺถุ
“อุรโคว ตจํ ชิณฺณํ,
หิตฺวา คจฺฉติ สํ ตนุํ;
เอวํ สรีเร นิพฺโภเค,
เปเต กาลงฺกเต สติ.
ฑยฺหมาโน น ชานาติ,
ญาตีนํ ปริเทวิตํ;
ตสฺมา เอตํ น โรทามิ,
คโต โส ตสฺส ยา คติ”.
“อนพฺภิโต ตโต อาคา,
นานุญฺญาโต อิโต คโต;
ยถาคโต ตถา คโต,
ตตฺถ กา ปริเทวนา.
ฑยฺหมาโน น ชานาติ,
ญาตีนํ ปริเทวิตํ;
ตสฺมา เอตํ น โรทามิ,
คโต โส ตสฺส ยา คติ”.
“สเจ โรเท กิสา อสฺสํ,
ตตฺถ เม กิํ ผลํ สิยา;
ญาติมิตฺตสุหชฺชานํ,
ภิโยฺย โน อรตี สิยา.
ฑยฺหมาโน น ชานาติ,
ญาตีนํ ปริเทวิตํ;
ตสฺมา เอตํ น โรทามิ,
คโต โส ตสฺส ยา คติ”.
“ยถาปิ ทารโก จนฺทํ,
คจฺฉนฺตมนุโรทติ;
เอวํ สมฺปทเมเวตํ,
โย เปตมนุโสจติ.
ฑยฺหมาโน น ชานาติ,
ญาตีนํ ปริเทวิตํ;
ตสฺมา เอตํ น โรทามิ,
คโต โส ตสฺส ยา คติ”.
“ยถาปิ พฺรเหฺม อุทกุมฺโภ,
ภินฺโน อปฺปฏิสนฺธิโย;
เอวํ สมฺปทเมเวตํ,
โย เปตมนุโสจติ.
ฑยฺหมาโน น ชานาติ,
ญาตีนํ ปริเทวิตํ;
ตสฺมา เอตํ น โรทามิ,
คโต โส ตสฺส ยา คตี”ติ.
อุรคเปตวตฺถุ ทฺวาทสมํ.
อุรควคฺโค ปฐโม.
ตสฺสุทฺทานํ
เขตฺตญฺจ สูกรํ ปูติ,
ปิฏฺฐํ จาปิ ติโรกุฏฺฏํ;
ปญฺจาปิ สตฺตปุตฺตญฺจ,
โคณํ เปสการกญฺจ;
ตถา ขลฺลาฏิยํ นาคํ,
ทฺวาทสํ อุรคญฺเจวาติ.