4.10 คณเปตวตฺถุ
“นคฺคา ทุพฺพณฺณรูปาตฺถ,
กิสา ธมนิสนฺถตา;
อุปฺผาสุลิกา กิสิกา,_
เก นุ ตุมฺเหตฺถ มาริสา”ติ.
“มยํ ภทนฺเต เปตามฺหา,
ทุคฺคตา ยมโลกิกา;
ปาปกมฺมํ กริตฺวาน,
เปตโลกํ อิโต คตา”ติ.
“กิํ นุ กาเยน วาจาย,
มนสา ทุกฺกฏํ กตํ;
กิสฺส กมฺมวิปาเกน,
เปตโลกํ อิโต คตา”ติ.
“อนาวเฏสุ ติตฺเถสุ,
วิจินิมฺหทฺธมาสกํ;
สนฺเตสุ เทยฺยธมฺเมสุ,
ทีปํ นากมฺห อตฺตโน.
นทิํ อุเปม ตสิตา,
ริตฺตกา ปริวตฺตติ;
ฉายํ อุเปม อุเณฺหสุ,
อาตโป ปริวตฺตติ.
อคฺคิวณฺโณ จ โน วาโต,
ฑหนฺโต อุปวายติ;
เอตญฺจ ภนฺเต อรหาม,
อญฺญญฺจ ปาปกํ ตโต.
อปิ โยชนานิ คจฺฉาม,
ฉาตา อาหารเคธิโน;
อลทฺธาว นิวตฺตาม,
อโห โน อปฺปปุญฺญตา.
ฉาตา ปมุจฺฉิตา ภนฺตา,
ภูมิยํ ปฏิสุมฺภิตา;
อุตฺตานา ปฏิกิราม,_
อวกุชฺชา ปตามเส.
เต จ ตตฺเถว ปติตา,
ภูมิยํ ปฏิสุมฺภิตา;
อุรํ สีสญฺจ ฆฏฺเฏม,_
อโห โน อปฺปปุญฺญตา.
เอตญฺจ ภนฺเต อรหาม,
อญฺญญฺจ ปาปกํ ตโต;
สนฺเตสุ เทยฺยธมฺเมสุ,
ทีปํ นากมฺห อตฺตโน.
เต หิ นูน อิโต คนฺตฺวา,
โยนิํ ลทฺธาน มานุสิํ;
วทญฺญู สีลสมฺปนฺนา,
กาหาม กุสลํ พหุนฺ”ติ.
คณเปตวตฺถุ ทสมํ.