1.7 วสลสุตฺต
เอวํ เม สุตํ— เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. อถ โข ภควา ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย สาวตฺถิํ ปิณฺฑาย ปาวิสิ. เตน โข ปน สมเยน อคฺคิกภารทฺวาชสฺส พฺราหฺมณสฺส นิเวสเน อคฺคิ ปชฺชลิโต โหติ อาหุติ ปคฺคหิตา. อถ โข ภควา สาวตฺถิยํ สปทานํ ปิณฺฑาย จรมาโน เยน อคฺคิกภารทฺวาชสฺส พฺราหฺมณสฺส นิเวสนํ เตนุปสงฺกมิ.
อทฺทสา โข อคฺคิกภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ ทูรโตว อาคจฺฉนฺตํ. ทิสฺวาน ภควนฺตํ เอตทโวจ— “ตเตฺรว, มุณฺฑก; ตเตฺรว, สมณก; ตเตฺรว, วสลก, ติฏฺฐาหี”ติ.
เอวํ วุตฺเต, ภควา อคฺคิกภารทฺวาชํ พฺราหฺมณํ เอตทโวจ— “ชานาสิ ปน ตฺวํ, พฺราหฺมณ, วสลํ วา วสลกรเณ วา ธมฺเม”ติ? “น ขฺวาหํ, โภ โคตม, ชานามิ วสลํ วา วสลกรเณ วา ธมฺเม; สาธุ เม ภวํ โคตโม ตถา ธมฺมํ เทเสตุ, ยถาหํ ชาเนยฺยํ วสลํ วา วสลกรเณ วา ธมฺเม”ติ. “เตน หิ, พฺราหฺมณ, สุณาหิ, สาธุกํ มนสิ กโรหิ; ภาสิสฺสามี”ติ. “เอวํ, โภ”ติ โข อคฺคิกภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ ภควโต ปจฺจโสฺสสิ. ภควา เอตทโวจ—
“โกธโน อุปนาหี จ,
ปาปมกฺขี จ โย นโร;
วิปนฺนทิฏฺฐิ มายาวี,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (1)
เอกชํ วา ทฺวิชํ วาปิ,
โยธ ปาณํ วิหิํสติ;
ยสฺส ปาเณ ทยา นตฺถิ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (2)
โย หนฺติ ปริรุนฺธติ,
คามานิ นิคมานิ จ;
นิคฺคาหโก สมญฺญาโต,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (3)
คาเม วา ยทิ วา รญฺเญ,
ยํ ปเรสํ มมายิตํ;
เถยฺยา อทินฺนมาเทติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (4)
โย หเว อิณมาทาย,
จุชฺชมาโน ปลายติ;
น หิ เต อิณมตฺถีติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (5)
โย เว กิญฺจิกฺขกมฺยตา,
ปนฺถสฺมิํ วชนฺตํ ชนํ;
หนฺตฺวา กิญฺจิกฺขมาเทติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (6)
อตฺตเหตุ ปรเหตุ,
ธนเหตุ จ โย นโร;
สกฺขิปุฏฺโฐ มุสา พฺรูติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (7)
โย ญาตีนํ สขีนํ วา,
ทาเรสุ ปฏิทิสฺสติ;
สาหสา สมฺปิเยน วา,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (8)
โย มาตรํ ปิตรํ วา,
ชิณฺณกํ คตโยพฺพนํ;
ปหุ สนฺโต น ภรติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (9)
โย มาตรํ ปิตรํ วา,
ภาตรํ ภคินิํ สสุํ;
หนฺติ โรเสติ วาจาย,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (10)
โย อตฺถํ ปุจฺฉิโต สนฺโต,
อนตฺถมนุสาสติ;
ปฏิจฺฉนฺเนน มนฺเตติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (11)
โย กตฺวา ปาปกํ กมฺมํ,
มา มํ ชญฺญาติ อิจฺฉติ;
โย ปฏิจฺฉนฺนกมฺมนฺโต,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (12)
โย เว ปรกุลํ คนฺตฺวา,
ภุตฺวาน สุจิโภชนํ;
อาคตํ นปฺปฏิปูเชติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (13)
โย พฺราหฺมณํ สมณํ วา,
อญฺญํ วาปิ วนิพฺพกํ;
มุสาวาเทน วญฺเจติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (14)
โย พฺราหฺมณํ สมณํ วา,
ภตฺตกาเล อุปฏฺฐิเต;
โรเสติ วาจา น จ เทติ,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (15)
อสตํ โยธ ปพฺรูติ,
โมเหน ปลิคุณฺฐิโต;
กิญฺจิกฺขํ นิชิคีสาโน,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (16)
โย จตฺตานํ สมุกฺกํเส,
ปเร จ มวชานาติ;
นิหีโน เสน มาเนน,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (17)
โรสโก กทริโย จ,
ปาปิจฺโฉ มจฺฉรี สโฐ;
อหิริโก อโนตฺตปฺปี,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (18)
โย พุทฺธํ ปริภาสติ,
อถ วา ตสฺส สาวกํ;
ปริพฺพาชํ คหฏฺฐํ วา,
ตํ ชญฺญา วสโล อิติ. (19)
โย เว อนรหํ สนฺโต,
อรหํ ปฏิชานาติ;
โจโร สพฺรหฺมเก โลเก,
เอโส โข วสลาธโม;
เอเต โข วสลา วุตฺตา,
มยา เยเต ปกาสิตา. (20)
น ชจฺจา วสโล โหติ,
น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ;
กมฺมุนา วสโล โหติ,
กมฺมุนา โหติ พฺราหฺมโณ. (21)
ตทมินาปิ ชานาถ,
ยถาเมทํ นิทสฺสนํ;
จณฺฑาลปุตฺโต โสปาโก,
มาตงฺโค อิติ วิสฺสุโต. (22)
โส ยสํ ปรมํ ปตฺโต,
มาตงฺโค ยํ สุทุลฺลภํ;
อาคจฺฉุํ ตสฺสุปฏฺฐานํ,
ขตฺติยา พฺราหฺมณา พหู. (23)
เทวยานํ อภิรุยฺห,
วิรชํ โส มหาปถํ;
กามราคํ วิราเชตฺวา,
พฺรหฺมโลกูปโค อหุ;
น นํ ชาติ นิวาเรสิ,
พฺรหฺมโลกูปปตฺติยา. (24)
อชฺฌายกกุเล ชาตา,
พฺราหฺมณา มนฺตพนฺธวา;
เต จ ปาเปสุ กมฺเมสุ,
อภิณฺหมุปทิสฺสเร. (25)
ทิฏฺเฐว ธมฺเม คารยฺหา,
สมฺปราเย จ ทุคฺคติ;
น เน ชาติ นิวาเรติ,
ทุคฺคตฺยา ครหาย วา. (26)
น ชจฺจา วสโล โหติ,
น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ;
กมฺมุนา วสโล โหติ,
กมฺมุนา โหติ พฺราหฺมโณ”ติ. (27)
เอวํ วุตฺเต, อคฺคิกภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ— “อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม …เป… อุปาสกํ มํ ภวํ โคตโม ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คตนฺ”ติ.
วสลสุตฺตํ สตฺตมํ.