3.3 สุภาสิตสุตฺต
เอวํ เม สุตํ— เอก สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ— “ภิกฺขโว”ติ. “ภทนฺเต”ติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจโสฺสสุํ. ภควา เอตทโวจ—
“จตูหิ, ภิกฺขเว, องฺเคหิ สมนฺนาคตา วาจา สุภาสิตา โหติ, น ทุพฺภาสิตา, อนวชฺชา จ อนนุวชฺชา จ วิญฺญูนํ. กตเมหิ จตูหิ? อิธ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ สุภาสิตํเยว ภาสติ โน ทุพฺภาสิตํ, ธมฺมํเยว ภาสติ โน อธมฺมํ, ปิยํเยว ภาสติ โน อปฺปิยํ, สจฺจํเยว ภาสติ โน อลิกํ. อิเมหิ โข, ภิกฺขเว, จตูหิ องฺเคหิ สมนฺนาคตา วาจา สุภาสิตา โหติ, โน ทุพฺภาสิตา, อนวชฺชา จ อนนุวชฺชา จ วิญฺญูนนฺ”ติ. อิทมโวจ ภควา. อิทํ วตฺวาน สุคโต, อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา—
“สุภาสิตํ อุตฺตมมาหุ สนฺโต,
ธมฺมํ ภเณ นาธมฺมํ ตํ ทุติยํ;
ปิยํ ภเณ นาปฺปิยํ ตํ ตติยํ,
สจฺจํ ภเณ นาลิกํ ตํ จตุตฺถนฺ”ติ. (1)
อถ โข อายสฺมา วงฺคีโส อุฏฺฐายาสนา เอกํสํ จีวรํ กตฺวา เยน ภควา เตนญฺชลิํ ปณาเมตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ— “ปฏิภาติ มํ, ภควา, ปฏิภาติ มํ, สุคตา”ติ. “ปฏิภาตุ ตํ, วงฺคีสา”ติ ภควา อโวจ. อถ โข อายสฺมา วงฺคีโส ภควนฺตํ สมฺมุขา สารุปฺปาหิ คาถาหิ อภิตฺถวิ—
“ตเมว วาจํ ภาเสยฺย,
ยายตฺตานํ น ตาปเย;
ปเร จ น วิหิํเสยฺย,
สา เว วาจา สุภาสิตา. (2)
ปิยวาจเมว ภาเสยฺย,
ยา วาจา ปฏินนฺทิตา;
ยํ อนาทาย ปาปานิ,
ปเรสํ ภาสเต ปิยํ. (3)
สจฺจํ เว อมตา วาจา,
เอส ธมฺโม สนนฺตโน;
สจฺเจ อตฺเถ จ ธมฺเม จ,
อาหุ สนฺโต ปติฏฺฐิตา. (4)
ยํ พุทฺโธ ภาสติ วาจํ,
เขมํ นิพฺพานปตฺติยา;
ทุกฺขสฺสนฺตกิริยาย,
สา เว วาจานมุตฺตมา”ติ. (5)
สุภาสิตสุตฺตํ ตติยํ.